ماهیت حقوقی بیعانه در قولنامه

بیعانه در معاملات تجاری ازطرفی برای نشان دادن قاطعیت مشتری درقصدش برای انجام معامله پرداخت می شود واز طرفی تضمین نقدی انجام تعهدش برای انجام انشای قرارداد وتادیه مابقی ثمن محسوب می شود به طوری که فروشنده مطمئن است از محل بیعانه می تواند خسارتی که به او وارد شده است جبران کند. هر چند بیعانه که هدف از پرداخت آن ترغیب طرف مقابل به انجام مقدمات یا مراحل عقد است در بسیاری از نظامی های حقوقی ماهیت و احکام شناخته شده ای دارد اما این تاسیس حقوقی هم درعرف وهم درنظام حقوقی جامعه ما ماهیت مشخصی ندارد. آنچه درحقوق ایران درباره بیعانه میتوان گفت پرداخت بیعانه به معنای اختیار فسخ معامله نیست وطرفین ملزم به انجام تعهدات مبتنی برپرداخت بیعانه هستند، مگر اینکه برخلاف آن توافق کرده باشند یا بنای آنها برغیر این بوده است . در صورتی که هر یک ازطرفین از اجرای تعهد اتشان سرباز زنند والزام آنها به اجرای این تعهدات میسر نباشد درصورتی که مشتری باشد بیعانه را از دست می‌دهد ودرصورتی که تابع باشد بیعانه به علاوه مبلغ برابر آن را به مشتری باید بدهد.