مقایسه اثربخشی آموزش شادی و آموزش مهارت حل مساله بر اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی در نوجوانان

هدف اصلی این مقاله، مقایسه اثربخشی آموزش شادی و آموزش مهارت حل مساله بر اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی در نوجوانان بود. دو خصوصیت روانشناختی دانش آموزان مقطع متوسطه که می تواند تحت تاثیر شرایط و مشکلات دوره نوجوانی و تحصیل در مقطع متوسطه قرار گیرد، اضطراب اجتماعی و سرسختی روانشناختی آنها است. پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل نامعادل بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 02-1401 شهر بروجرد در مقطع متوسطۀ دوم (دبیرستان) به تعداد 2325 نفر بود. حجم نمونه ای به اندازه 60نفر(20 نفر گروه آموزش شادی، 20 نفر گروه آموزش حل مسئله و 20 نفر گروه کنترل) انتخاب شد. به منظور گرد آوری داده های پژوهش از پرسشنامه سبک های اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2000؛ به نقل از غیورکاظمی و همکاران، 1394) و سرسختی روانشناختی کوباسا، مدی و بارتون (1976؛ به نقل از جوشن لو و همکاران، 1390) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کووارانس دو راهه (مانکووا) و آزمون مقایسه ای lsd جهت بررسی فرضیه های پژوهش با کمک نرم افزار spss ویراست 21 با میزان آلفا (مقدار خطای) 05/0 و سطح اطمینان 95 درصد (95%) مورد استفاده قرار گرفت.