چگونگی اثبات تخلف قاضی بر اساس قانون نظارت

با توجه به میزان حساسیت و اهمیت قضاوت عادلانه که در این باب از هر داننده‌ای گزیده‌ای مرقوم گشته است و دانش بشری بی هیچ اکتسابی بر این باور می‌باشد که عدالت لازمه قضاوت است و قضاوت بی عدالت همچون نفس بی هواست، در نتیجه معدوم و عدم انگیز است. مساله مهم اینجاست که در صورت عدم دسترسی به اولیاء خداوند، بار این مهم بر دوش جنس بشر می‌باشد و این جنس بشر آمیخته‌ای است از علم و جهل. حال که این ریسمان سپید و سیاه حبل الله نیست که طیب خاطری بر چنگ زدن باشد، راه بسی پر هراس می‌نماید. بیم اشتباه، بیم لغزش و هزاران مخاطره در مسیر رخ نشان می‌دهند اما بعضی عیوب برگرفته از عقل و هوش بشری است که محیط بر همه وقایع نمی‌باشد و در این میان عیوبی نیز صورت می‌نمایاند که فارغ از خطای بشری برگرفته از عمد فاعل و رفتار نا ثواب قضاوت کننده فرضی می‌باشد و اینجاست که باید از آفرینشی در علم حقوق با نام ضمانت اجرا تمسک جست. اصل 171 قانون اساسی و همچنین ماده 13 قانون مجازات اسلامی به تفسیر در این رابطه قلم به روشنی زده‌اند.