بررسی تاثیر مهارت های مدیریتی بر اجرای برنامه جانشین پروری با نقش تعدیل گری تجربه کاری کارکنان در شعب سازمان تامین اجتماعی شهر تبریز

برنامه‌ریزی جانشین پروری از مهم‌ترین چالش‌هایی است که سازمان‌ها با آن روبرو هستند. فرآیند جانشین پروری یک طرح اجرایی مشخص و روشمندی است که به‌منظور تضمین تداوم رهبری سازمان در همه مشاغل کلیدی، از طریق توسعه فعالیت‌هایی که کارکنان مستعد را از درون سازمان تامین می‌کند؛ انجام می‌پذیرد که توسعه این فعالیت‌ها منوط به مطلوب بودن مهارت‌های مدیریتی مدیران است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مهارت‌های مدیریتی بر اجرای برنامه جانشین پروری با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری تجربه کاری با استفاده از چارچوب نظری بهزاد ابوالعلایی و عباس غفاری در 9 بعد تدوین‌شد. بدین منظور دو فرضیه اصلی و هجده فرضیه فرعی تدوین و اطلاعات موردنیاز جهت تحلیل فرضیه‌ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوری گردید. تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان، 196 نفر انتخاب گردید. به منظور بررسی روایی، از تحلیل عاملی تاییدی و برای بررسی فرضیه‌های تحقیق، روابط بین متغیرها و تعمیم نتایج به‌دست‌آمده از نمونه به جامعه آماری تحقیق، از مدل یابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی (pls) استفاده گردیده که ابتدا مدل اندازه‌گیری (برای بررسی وزن‌ها و بارهای عاملی متغیرهای مکنون ) و سپس مدل ساختاری (برای بررسی ضرایب مسیر بین متغیرهای مکنون ) تحلیل و تفسیر شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از بررسی فرضیه ها، نتیجه گرفته شد که تمامی مهارت های نه گانه، رابطه مستقیم و معنی داری با متغیر وابسته داشته که از بین آنها، مهارت های : نگاه مثبت و خوش بینانه به منابع انسانی و شایسته سالاری و شایسته گزینی، دارای بیشترین تاثیر می باشند. همچنین مشخص گردید که تجربه کاری در رابطه فوق دارای نقش تعدیل گری مثبت و افزایشی می باشد.