بررسی آزمایشگاهی انتقال حرارت جوشش استخری هسته‌ای نانوسیال آب دیونیزه/نانوذرات نقاط کوانتومی گرافن

در این پژوهش، پس از سنتز نانوذرات نقاط کوانتومی گرافن به روش هیدروترمال و آماده سازی نانوسیالات مرتبط با آن با غلظت‌های مختلف 100، 200، 500 و ppm 1000 به روش دو مرحله ای با آب دیونیزه به عنوان سیال پایه، از آن در جهت بررسی آزمایشگاهی انتقال حرارت جوشش استخری هسته‌ای بر روی سطح تخت تحت فشار اتمسفر، استفاده شده است. برای این منظور از دستگاه انتقال حرارت جوشش استخری که برای اندازه‌گیری و بحث در مورد مشخصه های انتقال حرارت جوشش استخری نظیر شار حرارتی بحرانی (chf) و ضریب انتقال حرارت جوشش (htc) طراحی و ساخته شده است، استفاده شد. به دلیل ویژگی های منحصر به فرد نانوسیالات تهیه شده، نظیر سازگاری با محیط زیست، مقرون به صرفه، پایداری بالا در طولانی مدت، غیر سمی، بسیار ریز با غلظت کم و قابلیت انتقال حرارت مناسب در جهت صرفه‌جویی در مصرف انرژی، گزینه ای کارآمد برای افزایش ضریب انتقال حرارت جوشش و شار حرارتی بحرانی می باشد. به طور کلی، افزایش غلظت نانوسیالات تهیه شده در مایع پایه، سبب افزایش مشخصه های انتقال حرارت شده و در غلظت بهینه ppm 500 از نانوسیال آب دیونیزه/نانوذرات نقاط کوانتومی گرافن به ترتیب 47/54 و 58/51%، افزایش در شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت جوشش به عنوان مشخصه‌های انتقال حرارت نسبت به سیال پایه آب دیونیزه، دیده شد.