مدلسازی بخش عرضه انرژی الکتریکی استان تهران با هدف افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر

انرژی از عواملی است که در اکثر فعالیت های اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرد. امنیت ملی بسیاری از کشورهای جهان نیز در گرو دسترسی مطمئن به انرژی است. ایران با برخورداری از منابع فراوان انرژی تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر، با چالش هایی مانند آلودگی هوا، تغییرات آب و هوا و امنیت انرژی مواجه است. به عنوان یک صادرکننده و مصرف کننده پیشرو سوخت های فسیلی، این کشور همچنین در تلاش است تا از انرژی های تجدیدپذیر به عنوان بخشی از ترکیب انرژی خود در جهت امنیت انرژی و پایداری استفاده کند. از اینرو آینده تولید و مصرف حامل های انرژی و کاربرد بهینه آن از اهمیتی خاص برخوردار است.در همین راستا از مدلسازی انرژی به منظور پیش بینی روند جاری سیستم های انرژی و بررسی آثار بلند مدت اعمال سیاست های مختلف بر هر سیستم استفاده می شود. در این پژوهش برای ارزیابی تاثیر احداث 2793.59 مگاوات نیروگاه های تجدیدپذیر بر سیستم انرژی تهران از مدل انرژی پلن استفاده شده است. بدین منظور سیستم انرژی تهران از منظر میزان انتشار کربن، سهم انرژی های تجدیدپذیردر تولید برق و مصرف سوخت های فسیلی ارزیابی شد. نتایج نهایی نشان داد که در صورت بهره برداری از این نیروگاه ها در این منطقه می توان از انتشار سالیانه 2500 هزار تن دی اکسید کربن جلوگیری کرده، همچنین مصرف سوخت فسیلی به میزان 3457 هزار بشکه نفت سالانه کاهش پیدا خواهد کرد.