بررسی اثر ساختارهای سیم پیچی در کیفیت انتقال توان بی سیم دینامیکی در کاربرد خودرو الکتریکی

در دهه های اخیر مشکلاتی همچون آلودگی هوا و کاهش منابع سوخت های فسیلی گرایش به خودروهای الکتریکی را به شدت افزایش داده است. انتقال توان بی‌سیم یک روش کارآمد و مطمئن برای شارژ وسایل نقلیه الکتریکی ثابت و متحرک است. مشکل اصلی در روش شارژ دینامیکی، میزان توان انتقالی و نوسانات آن است. هدف این مقاله، مقایسه شش نوع ساختار مختلف سیم پیچی با گام کامل، کسری و متمرکز و انتخاب بهترین نوع سیم پیچی برای فرستنده و گیرنده در کاربرد شارژ دینامیکی خودروهای برقی است. در این مقاله از روش تابع سیم پیچ برای مدلسازی دقیق‌تر سیم‌پیچ‌ها از لحاظ هارمونیک‌های فضایی و محاسبه اندوکتانس‌های خودی و متقابل آنها با تغییر مکان خودرو استفاده شده است. همچنین برای تحریک سیم‌پیچ‌ها، به جای استفاده از اینورتر متداول تک فاز از نوع سه فاز برای کاهش ریپل توان استفاده شده است. مبنای مقایسه انجام شده میزان توان انتقالی و ریپل توان است. نتایج مدلسازی و شبیه‌سازی جهت تایید نتایج، ارائه شده است