کاربرد سیستم های بیوالکتروشیمیایی در نمک زدایی از آبهای لب شور

کاهش منابع طبیعی و افزایش نیاز به برق برای جمعیت جهان نیازمند توسعه فن آوری های جدیدی است که جایگزین پایدار و پاکی برای منابع انرژی مرسوم شود. سلولهای سوختی میکروبی به عنوان یک فن آوری امیدوارکننده برای مقابله با نیازهای انرژی جهانی آینده است. سیستم های بیوالکتروشیمیایی به عنوان ابزار کارآمد و جایگزین برای بازیابی یا حذف مواد مختلف و فلزات سنگین ضمن تولید انرژی الکتریکی به کمک عوامل زیستی در نظرگرفته شده است. استفاده از پیلهای سوختی زیستی می تواند اثرات زیست محیطی کمتری نسبت به واحدهای آب شیرین کن معمول داشته باشد و در صورت تشویق و حمایت دولت ها حتی از نظر اقتصادی نیز قابل رقابت با انواع فناوریهای متکی به سوخت های فسیلی باشد.