بررسی زنده مانی پروبیوتیک لاکتوباسلوس کازئی در فرآیند خشک کردن

در طول سال ‌ها، گونه های زیادی از میکروارگانیسم ‌ها به عنوان پروبیوتیک ها استفاده شده اند. باکتری های اسید لاکتیک مهمترین نوع پروبیوتیک ها هستند لاکتوباسیلوس ها باکتریهای تخمیرکننده هستندو بیشتر محصولات آنها اسیدلاکتیک است وهمچنین دارای خاصیت پروبیوتیکی هستند، لاکتوباسیلوس کازئی یکی از باکتریهای پروبیوتیکی است که کاربردی ویژهای در تولید فرآورده های شیری پروبیوتیکی مانند ماست دارد. نگهداری میکروارگانیسم‌ها به صورت خشک شده ارجح ترین روش برای ذخیره سازی کشت‌های میکروبی بدون کاهش در زنده مانی بوده است. فرآیندهای متفاوت خشک کردن باعث میشوندکه باکتری‌های پروبیوتیک در معرض تنش‌هایی مختلف از قبیل حرارت، سرما، اکسیژن و فشار اسمزی قرار گیرندکه باعث کاهش میزان زنده مانی درطول فرآیند خشک کردن می‌شوند. نگهداری و زنده مانی این باکتری‌ها چه در محصولات و چه طی عبور از دستگاه گوارش مورد بررسی و یکی از عوامل چالشی در کشور ما بوده است. هدف از این پژوهش بررسی شرایط مختلف خشک کردن برای دست یابی به بالاترین سطح زنده مانی میکروارگانیسم می‌باشد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که میزان زنده مانی باکتری لاکتوباسیلوس کازئی در زمان های مختلف، با افزایش دما کاهش می‌یابد.