حق هویت کودک در فقه امامیه

یکی از مهم‌ترین موضوعات در جامعه امروز حقوق کودکان است که کمتر مورد توجه واقع شده است. از حق‌های کودک، حق هویت است که اگرچه در بطن موضوعات حقوقی وجود دارد، اما به‌طور صریح و مستقیم درباره آن در فقه امامیه به‌عنوان یکی از منابع مهم قوانین حقوقی در ایران سخنی به میان نیامده است. هویت عبارت است از مجموعه خصوصیات و مشخصات اساسی اجتماعی، فرهنگی، روانی، فلسفی، زیستی و تاریخی همسان که به رسایی و روایی بر ماهیت یا ذات گروه به معنی یگانگی یا همانندی اعضای آن با یکدیگر دلالت کند و آن‌ها را در یک ظرف زمانی و مکانی معین به‌طور مشخص و قابل‌ قبول و آگاهانه از سایر گروه‌ها و افراد متعلق به آن‌ها متمایز سازد. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است که ماهیت حق هویت کودکان در فقه امامیه چگونه است؟ نتایج این پژوهش نشان می‌دهد هرچند تعریف دقیقی از حق هویت کودک در فقه امامیه وجود ندارد، اما به آن پای‌بند بوده و در نتیجه، می‌توان مفهوم آن را در لابه‌لای مفاهیم دیگر و احکام و قوانین آن یافت. همچنین مصادیق حق هویت کودک در فقه امامیه مورد بررسی قرار گرفته و داشتن نام به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مصداق این حق در آن شناخته شده و مصادیق دیگری نیز عنوان شده است. همچنین پیامدهای نادیده‌گرفتن این احکام بر هویت کودکان نیز مورد بررسی قرار گرفته است.