مناسبات بین قومی و هویت قومی در بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان

هویت قومی یکی از انواع هویت جمعی است که به احساس تعلق به مشخصات و ویژگی‌های فرهنگی اطلاق می‌شود که یک قوم را از قوم دیگر متمایز می‌کند و بین اعضای یک قوم احساس تعلق به همدیگر ایجاد کرده و آن‌ها را منسجم می‌کند. پژوهش حاضر هدف بررسی مناسبات بین قومی (آشنایی بین قومی، تعامل بین قومی، اعتماد بین قومی و نزدیکی بین قومی) و میزان هویت قومی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بوده‌اند که در سال تحصیلی 1394-1393 مشغول به تحصیل بوده‌اند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 300 نفر تعیین شد و نمونه‌گیری به صورت تصادفی و به روش طبقه‌ای متناسب با نسبت‌های برابر‌ انجام شد. به منظور سنجش روایی ابزارهای تحقیق از اعتبار صوری و به منظور سنجش پایایی آن‌ها از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از میان چهار شکل از مناسبات بین قومی، تنها نزدیکی بین قومی رابطه معناداری با هویت قومی دارد و بین متغیرهای زمینه‌ای جنسیت، وضعیت تاهل، سن، مقطع تحصیلی، مذهب و قومیت با میزان هویت قومی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد که سه متغیر احساس محرومیت نسبی (093/0- =f2)، رضایت از اوضاع کشور (092/0- =f2) و استفاده از رسانه‌های جمعی (102/0- =f2) تاثیر معناداری بر مناسبات بین قومی دارند. همچنین چهار متغیر احساس محرومیت نسبی (283/0 =f2)، رضایت از اوضاع کشور (218/0 f2=)، استفاده از رسانه‌های جمعی (129/0 =f2) و نزدیکی بین قومی (206/0 =f2) تاثیر معناداری بر میزان هویت قومی دارند.