مولفه‌های سیاسی قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران

تحول در مفهوم قدرت که از آن به‌عنوان «قدرت نرم» یاد می‌شود، به‌عنوان یک روش تحلیل در حیطه سیاست بین‌الملل و ابزاری جهت بهینه کردن سیاست خارجی کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. قدرت نرم الگویی به نسبت جوان محسوب می‌شود که به‌نوعی بر مفاهیم مترادف آن چون نفوذ، اقتدار و مشروعیت مبتنی است. این قدرت، قدرت هدایت کردن، جذب کردن، اقناع کردن و تعیین دستور کار است. امروزه استفاده از مولفه‌های قدرت نرم در سیاست‌های داخلی و خارجی کشورها بیش از گذشته مورد تاکید قرار گرفته است. در مفهوم‌سازی اولیه از قدرت نرم مولفه‌هایی مثل فرهنگ، ارزش‌های سیاسی و مطلوبیت‌های سیاست خارجی بیان گردیده است. نویسنده در این مقاله با رویکرد توصیفی- تحلیلی مولفه‌های سیاسی قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران را مورد بررسی قرار می‌دهد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران با برخورداری از ارزش‌های سیاسی مردم‌پسند (شامل خدامحوری، اخلاق و عدالت)، رهبری فرهمند، مشروعیت سیاسی بر اساس الگوی مردم‌سالاری دینی و سیاست خارجی مطلوب به همراه دیپلماسی فعال و موثر بر اساس گفتمان ضد سلطه در زمینه مولفه‌های سیاسی قدرت نرم از توانمندی بالایی در سطح منطقه خاورمیانه و جهان اسلام برخوردار است.