مطالعه جامعه‌شناختی تاثیر هویت قومی بر امنیت عمومی در ایران

هویت، سازنده و شاکله اصلی جوامع قومی ایران محسوب می‌شود، میراثی تاریخی که ساختار موزاییکی ایران را در برهه‌های مختلف تاریخ شکل داده است. تکثر قومی، تنوع قومی و وجود شیوه‌های قومی مختلف، ارتباطی عمیق با امنیت عمومی دارد. گروه‌های قومی در جامعه ایرانی از طریق وقوع انقلاب اسلامی ایران (شهدای دفاع مقدس)، تبادل فرهنگی، وجود انسجام سیاسی، سرمایه اجتماعی فراقومی امنیت عمومی را از تهدید و آسیب جدی خارج ساخته‌اند. روش اصلی این پژوهش از نوع توصیفی-اسنادی است. یافته‌های حاصل از پژوهش در دو بعد تهدید و فرصت دسته‌بندی ‌شده است. نتایج نشان می‌دهد که فرصت‌های ناشی از تنوع قومی شامل تنوع قومی-فرهنگی، سرمایه سیاسی-اجتماعی، توزیع فضایی جمعیت، مدارای اجتماعی، فرهنگ ایثار و ازخودگذشتگی فراقومی، سرمایه قومی، سرمایه دینی، همدلی اجتماعی، هویت قومی همگرا، اشتراک تاریخی- فرهنگی اقوام، بنیادهای جغرافیایی و پایداری سرزمین، پیوستاری تاریخی-فرهنگی و برخورداری از مشترکات تاریخی کهن است و تهدیدهای ناشی از تنوع قومی در ایران شامل نفی یکپارچگی ملی و ایجاد تفرقه میان اقوام، ستیز و تضاد قومی، بافت خرده‌فرهنگ متعارض، جنبش قومی عدالت طلبانه-برابری خواه، وقایع پیرامونی خاورمیانه، تهدید منطقه‌ای، محرومیت نسبی، شورش‌های اجتماعی، تعارض ارزشی-دینی، هویت‌جویی قومی افراطی، شکاف اجتماعی بین قومی، مرجعیت نخبگان قومی، اختلافات سیاسی، نگرش تحقیرآمیز، ناامنی غذایی- کمیابی منابع، ناسیونالیسم قومی، ساختار قطاعی- موزاییکی اقوام، مرزنشینی اقوام، تراکم شکاف قومی- مذهبی- زبانی می‌باشد.