مدل‌سازی محلی ژئوئید با استفاده از روش رگرسیون بردار پشتیبان (مطالعه موردی: شمالغرب ایران)

در این مقاله با استفاده از مدل رگرسیون بردار پشتیبان (svr)، ارتفاع ژئوئید (n) در منطقه شمال غرب ایران مدل‌سازی شده است. جهت انجام اینکار مشاهدات gps/leveling 26 ایستگاه موجود در این منطقه بکار گرفته شده است. ورودی مدل svr طول و عرض ژئودتیکی ایستگاه‌ها بوده و خروجی مطلوب مدل، ارتفاع ژئوئید است. پس از مرحله آموزش، دقت مدل در دو ایستگاه tabz و bzgn مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین نتایج مدل جدید با مدل‌های egm2008 و مدل چندجمله‌ای (poly.) مقایسه شده است. مقدار rmse مدل‌های svr، poly. و egm2008 به ترتیب برابر با 58/7، 34/8 و 95/8 سانتیمتر شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که مدل پیشنهادی این مقاله از دقت بالایی در مدل‌سازی محلی ارتفاع ژئوئید برخوردار است و می‌توان از این مدل در کارهای اجرائی و ساختمانی استفاده نمود.