پایش آلودگی نوری در استان های تهران و البرز با استفاده از داده های سنجش از دوری

با پیشرفت صنعت، افزایش مهاجرت به شهرها و گسترش سریع شهرنشینی، موضوع آلودگی نوری تبدیل به یک مسئله مهم زیست محیطی در کشورهای جهان گردیده است. در مقایسه با روش های پرهزینه و دشوار میدانی، امروزه تکنیک سنجش از دور با استفاده از تصاویر نور در شب، امکان پایش و بررسی توزیع مکانی روشنایی های مصنوعی در مناطق شهری را فراهم آورده است. از این رو در پی گسترش مناطق شهری و استفاده بیش از حد از نورهای مصنوعی، هدف از این پژوهش، پایش آلودگی نوری در دو استان تهران و البرز با استفاده از تصاویر ماهواره ای dmsp و viirs در بازه سال های 1371-1401 می باشد. بررسی های صورت گرفته در نتایج حاکی از آن بوده اخذ داده های نور در شب توسط سنجنده viirs، مناطق اصلی آلودگی نوری را با قدرت تفکیک مکانی مناسب تری در مقایسه با داده های dmsp شناسایی می نماید. از دیگر مزیت داده های اخذ شده توسط viirs می توان به عدم اشباع درخشندگی در مناطق شهری و دیگر مناطقی با درخشندگی کم اشاره نمود. هم چنین در پایش آلودگی نوری صورت گرفته توسط هر دو سنجنده می توان به افزایش میزان نور در شب در بازه زمانی 30 ساله و تبدیل مناطق با درخشندگی کم به مناطقی با درخشندگی زیاد همراه با افزایش میزان ساخت و سازها اشاره نمود. همین امر بستر آلودگی نوری را در مناطق مختلف استان های تهران و البرز ایجاد نموده است.