ارزیابی تاثیر دوره‌های آموزشی جمعیت هلال‌احمر استان خراسان رضوی بر نحوۀ ارتباط‌گیری و ارتقای اخلاق امدادگری

هدف از برگزاری دوره‌های آموزشی جمعیت هلال‌احمر، علاوه بر آموزش مهارت‌های همگانی در رویارویی با حوادث و سوانح، تربیت امدادگرانی است که بتوانند به عنوان نیروهای امدادی در سوانح مختلف حضور داشته باشند. ازاین‌رو بهترین جا برای آموزش اخلاق امدادگری و تقویت روحیۀ داوطلبانه و هم‌چنین آموزش نحوۀ ارتباط‌گیری با مصدومان سانحه، دوره‌های آموزشی است که در کنار اولویت‌های تعریف‌شده و آموزش مهارت‌های امدادی، به روش‌های مرتبط با یادگیری نحوۀ ارتقای اخلاق امدادگران پرداخته شود. با عنایت به شرایط روحی مصدومان و جوّ حاکم بر منطقه یا صحنۀ حادثه، نحوۀ برخورد، ارتباط‌گیری و هم‌چنین برخورداری از روحیۀ داوطلبانه امدادگری، مهم‌ترین ویژگی در صحنۀ حادثه است. در این پژوهش با توجه به اهمیت ایجاد و تقویت اخلاق امدادگری در دوره‌های آموزشی برگزارشده در جمعیت هلال‌احمر خراسان رضوی و سنجش میزان تاثیر دوره‌ها بر تقویت روحیۀ داوطلبانۀ امدادگری، با روش توصیفی پیمایشی، پرسش‌نامه‌ای الکترونیکی تعریف شد که بعد از محاسبۀ میزان پایایی آن از «آلفای کرونباخ» با ضریب حدود 89/0، لینک مربوطه از طریق گروه‌ها در شبکه‌های اجتماعی که فراگیران دوره‌های آموزشی، امدادگران و نجات‌گران استان خراسان رضوی در آن‌ها عضو بودند قرار گرفت. از پاسخ‌های ارسال‌شده و با به‌کارگیری جدول اعداد تصادفی، نمونه‌ای با طبقه‌بندی به حجم 239 انتخاب شد. تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده با محاسبۀ مقدار p-value در آزمون فرض مناسب نشان داد که دوره‌های آموزشی برگزارشده در جمعیت هلال‌احمر خراسان رضوی بر ارتقای اخلاق امدادگری و نحوۀ ارتباط‌گیری با مصدومان تاثیرگذار است. هم‌چنین برای این‌که نشان دهیم نظرات پاسخ‌گویان تحت تاثیر عاملی به جز آموزش‌هایی که در دوره‌ها داشته‌اند، قرار نگرفته، ارتباط بین مدرک تحصیلی پاسخ‌گویان با نظر آن‌ها در خصوص جدی گرفته‌شدن آموزش اخلاق امدادگری مورد سنجش قرار گرفت که ارتباط بین آن‌ها با محاسبۀ ضریب هم‌بستگی «ناپارامتری اسپیرمن» مورد تایید قرار نگرفت.