رابطه بین معیارهای ارتباطی با صمیمیت زناشویی در زنان متاهل

زمینه و هدف: صمیمیت زناشویی یکی از انگیزه های اصلی برای ازدواج و همچنین از نشانگرهای مهم کیفیت زندگی زناشویی می باشد، که در آن فرد اطلاعاتی را در میان می‏گذارد و شنونده به شیوه‏ای پاسخ می‏دهد که حس تایید و حمایت ایجاد می‏کند. در واقع توانایی بی‏پرده گویی در روابط نزدیک، این روابط را صمیمانه می‏سازد و فرد را قادر می‏سازد احساس درک‏شدگی، مورد تایید واقع شدن و از نظر هیجانی به دیگری نزدیک شدن را داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین معیارهای ارتباطی با صمیمیت زناشویی در زنان متاهل انجام گرفت. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی و نمونه مورد بررسی 150 دانشجوی متاهل زن شهر رشت بوده که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شیوه نمونه گیری در دسترس به این دلیل انتخاب شده است چون پژوهشگر با مراجعه به واحد آمار دانشکده، نتوانست به آمار دقیقی از تعداد دانشجویان زن متاهل دانشگاه دسترسی داشته باشد. به همین دلیل امکان استفاده از سایر شیوه های نمونه گیری احتمالاتی میسر نبود. مطابق با دیدگاه جیمز استیونس در تحلیل رگرسیون چندگانه با روش معمولی کمترین مجذورات استاندارد، باید به ازای هر متغیر پیش بین 15 مشاهده در نظر گرفت. از آنجا که تعداد متغیرهای پیش بین در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن خرده مولفه ها 8 عدد می باشند، طبق قاعده استیونس حجم نمونه باید 130 نفر باشد. اما برای اطمینان خاطر از اعتبار بیرونی پژوهش و درنظر گرفتن احتمال ریزش، تعداد نمونه 150 نفر در نظر گرفته شده است. از شرکت کنندگان خواسته شد پرسشنامه صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر(isq) و پرسشنامه معیارهای ارتباطی ویژه (isrs) را تکمیل کنند. . معیارها در چهار حیطه اندازه گیری می شوند: 1. مرزها 2. کنترل/قدرت 3. سرمایه گذاری بیانی 4. سرمایه گذاری عملی. هرکدام از این حیطه ها در سه بعد بررسی می شوند: 1. معیار های رابطه مدار 2. رضایتمندی و 3. پاسخ هیجانی. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد همبستگی صمیمیت زناشویی در دانشجویان متاهل با معیارهای ارتباطی رابطه مدار و رضایتمندی تمامی ابعاد (مرز، کنترل – قدرت، سرمایه گذاری بیانی و عملی) یک همبستگی مثبت معنی دار است؛ اما این ارتباط در حیطه پاسخ هیجانی از لحاظ آماری معنی دار نیست.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت افراد متاهل هنگامی که معیارهای معطوف به رابطه دارند، دارای روابط خشنودکننده و رضایت بخش تری هستند. عمق صمیمیتی که دو نفر در ارتباط خود ایجاد می کنند، به توانایی آنان برای انتقال روشن، صحیح و موثر افکار، احساسات، نیازها و خواسته هایشان بستگی دارد؛ بنابراین توجه به مهارت ها و معیارهای ارتباطی کارآمد، گام مهمی در فرآیند ایجاد یا افزایش صمیمیت زناشویی است.