پیش‌بینی بهزیستی روانشناختی براساس سبک‌های فرزندپروری و تاب‌آوری در دانش‌آموزان

زمینه و هدف: یکی از اهداف روان‌شناسی مثبت‌نگر که به استفاده از توان بالقوه انسان برای رشد در مسیر مثبت اشاره دارد، بهزیستی روان‌شناختی است. بهزیستی روانی، جزء روان شناختی کیفیت زندگی است که به عنوان درک افراد از زندگی در حیطه رفتارهای هیجانی، عملکردهای روانی و ابعاد سلامت روانی تعریف شده است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی بهزیستی روانشناختی براساس سبک‌های فرزندپروری و تاب‌آوری در دانش‌آموزان انجام گرفت.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بود و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دوره‌ی دوّم متوسطه شهر شوشتر در سال تحصیلی 1402-1401 بود. که با روش نمونه‌گیری دردسترس 200 دانش‌آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌ی سبک‌های فرزندپروری بامریند (1976)، مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه‌ی بهزیستی روانشناختی ریف (1989) پاسخ دادند. داده‌ها با روش ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار آماری 21- spss مورد تجزیه‌و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد بین سبک‌های فرزندپروری سهل‌گیرانه و مستبدانه با بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان همبستگی منفی و معنادار و بین سبک فرزندپروری مقتدرانه و تاب‌آوری با بهزیستی روانشناختی دانش‌آموزان همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین سبک‌های فرزندپروری و تاب‌آوری مقدار قابل توجهی از واریانس نمرات بهزیستی روانشناختی دانش‌آموزان را پیش بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری: در مجموع، نتایج به دست آمده ارتباط و امکان پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانش‌آموزان با سبک‌های فرزندپروری و تاب‌آوری را در دانش‌آموزان نشان می‌دهند. بر طبق یافته‌های حاصل از پژوهش، می‌توان با شناسایی سبک‌های فرزندپروری و تاب‌آوری میزان بهزیستی روانشناختی دانش‌آموزان را افزایش داد.