بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری و بزهکاری (مورد مطالعه: نوجوانان شهر قزوین)

مقدمه: نوجوانان هر جامعه ای از اعضای مهم و آینده ساز به شمار می آیند و انتخاب های آنان میتواند در بهبود یا تضعیف یک ملت تاثیر شگرفی داشته باشد. پدیده ی بزهکاری که امروزه در شمار مسائل مهم اجتماعی مطرح است، با جامعه پذیری و شیوه های مختلف آن مرتبط است. خانواده به عنوان اولین نهادی که نوجوانان در آن شروع به یافتن و پذیرش نقش های اجتماعی خود می کنند، در انتخاب مسیر زندگی و انتخاب های نوجوانان سهم بسزایی دارد. هر خانواده با توجه به شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی سبک های متفاوتی از فرزندپروری را به کار می گیرد که می تواند در نوع خود تعاملات و کنش های نوجوان را متاثر سازد. در این راستا، پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری و بزهکاری در بین نوجوانان شهر قزوین انجام شده است. روش: روش تحقیق به کار رفته در پژوهش حاضر پیمایش بوده و جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی نوجوانان 12-18شهر قزوین، به تعداد24718نفر می باشد که از این میان، 384نفر به عنوان نمونه نهایی از طریق جدول مورگان انتخاب شدند. همچنین تجزیه و تحلیل کلیه اطلاعات به دست آمده از طریق پرسشنامه به وسیله نرم افزار spss صورت گرفته است. یافته ها: نتایج نشان داد که همبستگی متغیرهای سن و شیوه فرزندپروری مقتدرانه (منطقی)، با تمامی مولفه های بزهکاری نوجوانان از نظر آماری معنادار بوده و نوع رابطه نیز منفی و معکوس می باشد. ولی رابطه خطی بین شیوه فرزندپروری سهل گیرانه و مستبدانه با بزهکاری نوجوانان معنادار نبوده است. بحث و نتیجه گیری: از آنجا که باتوجه به یافته ای نظری و تجربی پژوهش حاضر مبنی بر همبستگی معنادار و معکوس شیوه فرزندپروری منطقی با متغیر بزهکاری، لزوم آگاهی خانواده ها با این نوع از شیوه فرزندپروری و به کارگیری آن در جامعه پذیر کردن بهنجار فرزندان، بیش از پیش ضروری است.