سنجش میزان آمادگی ازدواج جوانان در شهر تهران

زمینه و هدف: آمادگی برای ازدواج گام مهمی در تصمیم گیری برای ازدواج است و می تواند به عنوان ارزیابی خود فرد در رابطه با ظرفیت ها و منابع وی برای رسیدگی به خواسته ها و چالش های زندگی زناشویی در نظر گرفته شود. این یکی از مهم ترین جنبه هایی است که رضایت زناشویی را در آینده تعیین می کند و در رفتار زناشویی افراد نقش بسزایی دارد. آگاهی از میزان آمادگی ازدواج جوانان در مولفه های مختلف می تواند نقش مهمی در تدوین سیاست ها و برنامه ها برای ازدواج موفق و تحکیم خانواده داشته باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر سنجش میزان آمادگی ازدواج جوانان شهر تهران بوده است.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی بوده و به روش پیمایش انجام شده است. جامعۀ آماری شامل دختران و پسران مجرد در سن ازدواج ساکن شهر تهران بوده که از بین آنان تعداد 384 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. مشارکت کنندگان شامل 230 دختر و 154 پسر بوده اند. داده ها با استفاده از پرسشنامۀ آمادگی ازدواج قلیلی (1391)، شامل ابعاد آمادگی فردی، آمادگی بین فردی و آمادگی زمینه ای با 11 مولفه جمع آوری شده که در مجموع دارای 71 گویه با مقیاس پنج درجه-ای، از کاملاً(4) تا اصلاً(0) است. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و از طریق نرم افزار spss 25 انجام شده است.یافته‌ها: بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به آمادگی ازدواج زیاد (45%)، متوسط (34.6%)، بسیار زیاد (18.6%) بوده است و درصد بسیار کمی (1.8%) از مشارکت کنندگان آمادگی ازدواج خود را کم ارزیابی کرده اند. میانگین نمرۀ کلی آمادگی ازدواج (استاندارد شده در بازۀ 0 تا 100) 66.48 با انحراف استاندارد 14.45 بوده است. بیشترین میانگین مربوط به آمادگی روانشناختی (71.22) بوده و پس از آن به ترتیب آمادگی اخلاقی (70.31)، آمادگی شخصیتی (68.13)، مدیریت هیجان (67.70)، آمادگی جسمی (67.49)، آمادگی اجتماعی (67.44)، آمادگی خانوادگی (67.20)، کفایت عقلی (66.69)، نقش های مربوط به خانواده (64.86) و مهارت ارتباطی (64.73) قرار گرفته است و کمترین آمادگی نیز مربوط به آمادگی مالی (50.26) بوده است.نتیجه‌گیری: بر اساس یافته ها با توجه به این که از بین یازده مولفۀ آمادگی ازدواج، آمادگی مالی با اختلافی قابل توجه نسبت به سایر مولفه ها، کم ترین نمرۀ میانگین را داشته است، ضرورت دارد برای آمادگی ازدواج و ترغیب جوانان به ازدواج، در سیاستگذاری و برنامه ریزی ها در این حوزه، ارائۀ راهکارهایی مناسب برای ایجاد آمادگی مالی به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد.