نقش میزان صمیمیت و الگوهای تعاملی خانواده در پیش بینی کارکردهای خانوادگی در زوجین دارای نظام خانوادگی آشفته

زمینه و هدف: پیوند زناشویی همواره موجب افزایش شادی و خوشنودی نبوده و با مشکلاتی همراه است. به طوری که در دهه های جدید به شدت شاهده افزایش مشکلات زناشویی و به تبع آن افزایش طلاق در بین زوجین هستیم. براین اساس مطالعه حاضر در راستایی شناسایی عوامل موثر بر این پیوند و با هدف بررسی نقش میزان صمیمیت و الگوهای تعاملی خانواده در پیش بینی کارکردهای خانوادگی در زوجین دارای نظام خانوادگی آشفته انجام شد. روش پژوهش: روش این پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و کلینیک های روان درمانی شهر رشت در سال 1401 بودند. نمونه آماری پژوهش 100 نفر از جامعه آماری مذکور بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس تعارض زناشویی (mcs)، پرسشنامه صمیمیت (ic)، پرسشنامه سنجش خانواده(fad) و مقیاس تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده (rfscp) استفاده شد. داده های پژوهش با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. برای این منظور از نرم افزای آماری spss نسخه 20 بهره گرفته شد.یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد که بین صمیمیت (40/0=r)، الگوهای تعاملی همنوایی (38/0-=r) و الگوهای تعاملی گفت و شنود (46/0=r) با کارکردهای خانوادگی در زوجین دارای نظام خانوادگی آشفته رابطه معنی داری وجود دارد (01/0p<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که 37 درصد از کارکردهای خانوادگی در زوجین دارای نظام خانوادگی آشفته توسط صمیمیت و الگوهای تعاملی خانواده تبیین می شود. نتیجه گیری: این یافته ها بیان می کند که کارکردهای خانوادگی در زوجین دارای نظام خانوادگی آشفته تحت تاثیر متغیرهای صمیمیت و الگوهای تعاملی خانواده قرار دارند. براین اساس مشاوران و خانواده درمانگران در زمان کار با زوجین دارای نظام خانوادگی آشفته توجه ویژه ای به متغیرها مذکور داشته باشند.