اثربخشی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر رابطه والد-کودک و دانش و نگرش والدین نسبت به تربیت جنسی

زمینه و هدف: تربیت جنسی یکی از دشوارترین و حساس ترین تربیت ها بوده که دانش اندک والدین و غلفت آنها می تواند موجبات گمراهی کودکان را فراهم سازد بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر رابطه والد-کودک و دانش، نگرش والدین نسبت به تربیت جنسی انجام گرفت. روش پژوهش: نیمه آزمایشی و طرح تحقیق از نوع پیش آزمون-پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی والدین دارای کودکان دبستانی مراجعه کننده به موسسه دنیای امن در سال 96-97 بودند که از بین آنان 30 والد دارای شرایط حضور در پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین گردیدند. گروه آزمایش به مدت 7 جلسه هر جلسه 4 ساعت تحت آموزش تربیت جنسی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل در فهرست انتظار قرار داشتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های رابطه والد-کودک پیانتا (1994) و پرسشنامه دانش، نگرش والدین درتربیت جنسی دا یوانگ چن(2005) استفاده گردید. برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانکوا) و آزمون تحلیل واریانس تک متغیره(آنکووا) استفاده شد.یافته ها: یافته‌ها نشان دادند که آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر دانش، نگرش والدین نسبت به تربیت جنسی و رابطه والد-کودک تاثیر مثبت دارد (05/0>p) همچنین بررسی بیشتر پس از سه ماه در مرحله پیگیری نشان داد که اثربخشی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر متغیرهای پژوهش در مرحله پیگیری ماندگار بود (05/0>p).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش کارآیی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر دانش و نگرش والدین و رابطه والد-کودک را نشان می دهد. بنابراین پیشنهاد می شود روانشناسان و درمانگران از این روش جهت ارتقا کیفیت تربیت جنسی کودک و همچنین رابطه والد- کودک استفاده نمایند.