پیش‌بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل براساس معنای زندگی و انعطاف‌پذیری روانشناختی

زمینه و هدف: ازدواج موفق و رضایتمندانه مستلزم سطح پایداری از سازگاری زوج‌هاست. سازگاری زناشویی از مهم ترین شاخص‌های کیفیت رابطه زناشویی است. سازگاری زناشویی دارای ابعاد مختلفی است که تحت تاثیر عوامل گوناگون قرار می گیرد. معنای زندگی و انعطاف‌پذیری روانشناختی، نقش مهمی در رضایت زناشویی دارد. احساس معنا در زندگی تجربه ای است که ره یافتن به آن برای انسان پر تشویش جامعه امروزی، امری خواستنی و مطلوب قلمداد می شود. این امر به سبب تاثیری که برخورداری از معنا بر رضایتمندی و شادکامی افراد دارد قابل توجه پژوهشگران حوزه سلامت روان قرار گرفته است. انعطاف‌پذیری روانشناختی که به معنای توانایی سازگاری با محرک‌های محیطی در حال تغییر می‌باشد و به دلیل ایجاد تعادل بین حوزه‌های مختلف زندگی نقش موثری در افزایش سلامت و کیفیت زندگی دارد. هرگاه زوجین قادر نباشند در مورد معنای زندگی و انعطاف‌پذیری روانشناختی به توافق برسند، سازگاری زناشویی تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. لذا پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل براساس معنای زندگی و انعطاف‌پذیری روانشناختی انجام گرفت.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بود و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی زنان متاهل شهر ملایر در سال 1401 بودند که 250 نفر از این زنان به‌عنوان نمونه‌ی آماری به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سازگاری زناشویی (das)، معنای زندگی (mlq) و انعطاف‌پذیری روانشناختی (cfi) پاسخ دادند. داده‌ها با روش ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار آماری 21- spss مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین معنای زندگی و انعطاف‌پذیری روانشناختی با سازگاری زناشویی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که 48 درصد از واریانس سازگاری زناشویی براساس معنای زندگی و انعطاف‌پذیری روانشناختی قابل پیش‌بینی است.نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان این نتیجه‌گیری را نمود که با مشاوره‌های قبل ازدواج و تعیین معنای زندگی و انعطاف‌پذیری روانشناختی و میزان سازگاری زناشویی آن‌ها را بتوان پیش‌بینی کرد و در صورت نیاز آموزش‌های لازم را ارایه نمود تا در زندگی رضایت و سازگاری بیشتری حاصل گردد.