چالش های ایفای همزمان نقش های ورزشکاران حرفه ای بانوان و فرزند پروری

زمینه و هدف : جامعه ایران در دهه های اخیر شاهد مشارکت گسترده زنان در ورزش حرفه ای است این شرایط آن ها را با چالش های جدیدی برای هماهنگی نقش ورزشکار حرفه ای و فرزند پروری ایجاد کرده است. از این رو ضرورت دارد چالش های ایفای همزمان نقش ورزشکار حرفه ای و فرزند پروری و علل پیدایی این تعارضات و نحوه مواجه بانوان ورزشکار با این چالش ها در یک مطالعه کیفی بررسی شود. روش پژوهش: روش شناسی این پژوهش در چارچوب تحقیق کیفی،بر اساس تحلیل تماتیک با 15 نفر از بانوان ورزشکار حرفه ای دارای فرزند که با باشگاه ها قرار داد رسمی داشتند بر اساس نمونه گیری هدفمند با مصاحبه نیمه ساختار یافته، به صورت کاربردی تا رسیدن به اشباع نظری انجام شد. حاصل این مصاحبه ها مجموعه ای از مضامین اولیه بود که طی فرایند کد گذاری باز، گرد آوری و از درون آن مقوله هایی استخراج شد. در مرحله کدگذاری محوری،بر اساس مفاهیم مقوله محوری،شرایط علی، عوامل زمینه ای،شرایط مداخله گرو پیامد بررسی شد و در مرحله کدگذاری انتخابی نیز مدل نظری برخاسته از یافته های پژوهش تشریح شد. یافته ها : یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ،نقش منفی خانواده، دور بودن از فرزندان، فشار نقش مادری جزء شرایط علی این تعارض نقش ورزشکاران حرفه ای و فرزند پروری است ویژگی های خاص فردی ، ویژگی های شغلی عامل زمینه ای این پدیده و حمایت اجتماعی به عنوان عامل مداخله گر انتخاب شد کاهش حس کنترل بر فرزندان ، کاهش آرامش روانی از پیامد های آن است. نتیجه گیری : چالش ها و راهکار های پیش روی فرزند پروری همزمان با نقش ورزشکار حرفه ای بررسی شد . راهبرد های لازم توازن بین نقش های شغلی و فرزند پروری است بنابر این نیاز به حمایت اجتماعی، عملکرد مناسب مسئولین ورزشی، جلب حمایت خانواده و تقسیم کار در خانواده از جمله راهکارهای لازم برای ایفای بهتر این نقش بود