تحلیل ساختاری ادراک سبک‌های فرزندپروری و جهت‌گیری‌ مذهبی با میانجی‌گری حل تعارض والد-نوجوان

زمینه و هدف: ادراک سبک‌های فرزندپروری که بیانگر روابط عاطفی و نحوه ارتباط کلی والدین با فرزندان است شامل سه سبک مقتدرانه، مستبدانه و سهلگیرانه می شود. جهت گیری مذهبی به گرایش انسان به اعتقادات مذهبی و ارزش های الهی اشاره دارد. تعارض والد-نوجوان نیز به چالش های بین نوجوان و والدین در دوران بلوغ اطلاق می گردد. لذا، با توجه به نقش کلیدی خانواده در درونی سازی ارزش‌های دینی فرزندان و حلل تعارضات دوره نوجوانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تحلیل ساختاری ادراک سبک‌های فرزندپروری و جهت‌گیری‌ مذهبی با میانجی‌گری حل تعارض والد-نوجوان انجام شد.روش پژوهش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دوره دوم متوسطه دبیرستان‌های دولتی و غیر دولتی شهر زابل در سال تحصیلی 1401-1402 بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای تعداد 320 دانش آموز (162 دختر و 158 پسر) از شاخه نظری به‌عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه های سبک های فرزندپروری (psi)، جهت‌گیری مذهبی (ros) و تاکتیکهای تعارض (cp) فرم تعارض با والدین را به صورت آنلاین تکمیل کردند. داده های حاصل با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج آزمون مدل با توجه به شاخص‌های برازندگی، برازش مناسبی را نشان داد و نتایج آزمون بوت استراپ برای مسیر سبک فرزندپروری مقتدرانه به مذهب درونی از طریق میانجی‌گری مولفه استدلال معنی‌دار بود. همچنین، یافته‌ها حاکی از آن بود که سبک فرزندپروری مقتدرانه بر مولفه استدلال دارای اثر مثبت و معنی‌دار است. به علاوه، سبک فرزندپروری سهل‌گیرانه بر مولفه پرخاشگری کلامی و سبک فرزندپروری مستبدانه بر پرخاشگری فیزیکی اثر مثبتی داشت. سبک فرزندپروری سهل‌گیرانه نیز دارای اثر مثبتی بر مذهب بیرونی بود.نتیجه گیری: بر اساس، یافته های حاصل، می توان نتیجه گرفت که گرایش خانواده‌ها به سبک‌ تربیتی مقتدرانه باعث حل تعارض مثبت والد-نوجوان و درونی سازی ارزش‌های دینی می‌گردد؛ در حالی که سبک های فرزندپروری سهل گیرانه و مستبدانه منجر به شکل گیری جهت گیری مذهبی بیرونی می شود.