مدلسازی معادلات ساختاری سازش یافتگی اجتماعی، انگیزه پیشرفت تحصیلی وخلاقیت فرزندان، براساس رضایت مندی زوجیت والدین ومحبوبیت آنها نزد فرزندان

زمینه وهدف: والدین با توجه به نقش کلیدی خود، قابلیت اثرگذاری چندجانبه بر فرزندان را دارند که از جمله آنها می‌توان به بهبود سازش اجتماعی، انگیزش پیشرفت تحصیلی و خلاقیت فرزندان اشاره نمود. ازسویی خانواده مهمترین و قوی ترین عامل اجتماعی کردن و سازش یافتگی اجتماعی کودکان تلقی می‌شود که درشکل دادن به شخصیت و خصوصیات و انگیزه‌ها نقش کلیدی دارد. براین اساس هدف پژوهش حاضر مدلسازی معادلات ساختاری سازش یافتگی اجتماعی، انگیزه پیشرفت تحصیلی و خلاقیت فرزندان، بر اساس رضایت مندی زناشویی والدین و محبوبیت آنها نزد فرزندان بوده است.روش پژوهش: پژوهش از نوع همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است که در جامعه آماری دانش آموزان پایه پنجم و ششم منطقه4شهر تهران و والدین آنها و در نمونه ای به حجم100 دانش آموز(50دخترو50پسر)به همراه والدین ایشان که به صورت در دسترس انتخاب شدند، اجرا گردیده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رضایتمندی زوجیت افروز(1384)، مقیاس سنجش محبوبیت والدین افروز(1391)، آزمون شخصیتی کالیفرنیا(1953)، انگیزه پیشرفت تحصیلی برناردواینر(1990)، پرسشنامه خلاقیت عابدی(1372)، استفاده شده است. تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی با نرم افزار smartpls3 (نسخه حرفه ای) انجام شده است.یافته ها: بر اساس مدل معادلات ساختاری نهایی که از برازش مناسب برخورداراست 1)رضایتمندی زوجیت به میزان 9/58درصد ازتغییرات سازش یافتگی اجتماعی فرزندان، 8/40درصد ازتغییرات انگیزه پیشرفت تحصیلی فرزندان و32درصد از تغییرات خلاقیت فرزندان را تبیین می کند و همه رابطه مثبت و معنادار دارند. 2)محبوبیت والدین نزدفرزندان به میزان7/22درصد ازتغییرات سازش یافتگی اجتماعی فرزندان،9/38درصد ازتغییرات انگیزه پیشرفت تحصیلی فرزندان و6/49درصد از تغییرات خلاقیت فرزندان را تبیین می کند و همه رابطه مثبت و معنادار دارند. 3)رضایتمندی زوجیت به میزان9/50درصد از تغییرات محبوبیت والدین نزد فرزندان را تبین می کند و رابطه مثبت و معنادار دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش با بهبود وضعیت رضایتمندی زناشویی و افزایش محبوبیت والدین نزد فرزندان می توان در فرزندپروری مطلوب قدم های جدی برداشت. این مهم با افزایش سطح مهارتی والدین و همچنین بهره مندی آنها از کارگاه های مهارتی زناشویی و شیوه های صحیح فرزندپروری امکان پذیر است.