مدل شایستگی پایداری دیجیتال کارکنان دانشی با رویکرد قابلیت‌های پویا

پایداری و تحول دیجیتال دو چالش بنیادین برای تمامی کسب و کارهای امروزی، به خصوص کسب و کارهایی با ماهیت دانش بنیان، می‌باشند. این کسب و کارها نه تنها برای موفقیت، بلکه برای بقای خود لازم است به این دو چالش اساسی، توجه ویژه‌ای داشته باشند. یکی از کاستی‌های اساسی مدل‌های شایستگی مرسوم؛ عدم توجه و یا کم توجه بودن آنها به این دو چالش بنیادین می‌باشد. در صورتیکه تغییرات جدی در محیط کسب و کارها باعث شده است که کارکنان نیازمند شایستگی‌های جدیدی ‌بوده، که این دو مفهوم بنیادین را در مدل شایستگی سطوح مختلف خود مد نظر قرار دهند. یکی دیگر از کاستی‌های مدل‌های شایستگی، نداشتن یک رویکرد شفاف و روشن بین وجوه آنها و رابطه علت و معلولی بین ابعاد مدل شایستگی می‌باشد. رویکرد این پژوهش، قابلیت‌های پویا بوده که از سه بخش: 1- درک و آگاهی از تغییرات؛ 2- تصرف و تسخیر از فرصت‌ها؛ 3- تحول و پیکره‌بندی مجدد، تشکیل شده است. کسب و کارهایی در آینده موفق خواهند بود که بتوانند متناسب با موضوعات پایداری و تحول دیجیتال به توسعه قابلیت‌های پویای درونی خود و مبتنی بر شایستگی‌های جدید کارکنان بپردازد. بطوریکه برای هر یک از سه مرحله قابلیت‌های پویا، و با در نظر گرفتن موضوع پایداری دیجیتال، مدل شایستگی سطوح مدیران میانی؛ کارشناسان و کارمندان دارای چه ابعادی باشد، موضوع اصلی این پژوهش می‌باشد. روش تحقیق در این پژوهش، ابتدا به کمک روش فراترکیب به بررسی مقالات مرتبط با موضوع پرداخته و در نهایت 42 شایستگی‌ فرعی احصاء گردیده و سپس با کمک روش تحلیل تماتیک و با الگوبرداری از مدل شایستگی رهبری پایداری دیجیتال؛ سه رویکرد، سه وجه و ابعاد هفتگانه شایستگی‌ها برای سه سطح مدیران میانی؛ کارشناسان و کارمندان با تاکید بر شرکت‌های دانش بنیان ارائه می‌نماید.