یادگیری چند نسلی و توسعه رهبران نسل هزاره

امروزه موضوع منتورینگ معکوس به عنوان یکی از روش‌های توسعه مدیریت در دنیای منابع انسانی مطرح شده است. منتورینگ معکوس که بعضاً از آن به عنوان 'راهنمایی معکوس' نام برده می‌شود روشی نوآورانه برای تشویق و یادگیری و تسهیل روابط بین نسلی است. آن‌جایی که کنار آمدن با یک کارورز جوان‌تر به عنوان مربی و یک همکار مسن و ارشد (منتی) برای به اشتراک گذاشتن تخصص‌ها مفهوم می یابد معنی داده شده است. توجه به موضوع منتورینگ معکوس در دهه 1985 شروع شده است. این موضوع بطور خاص با انتشار کتاب کتی کرام با عنوان 'مراحل تعاملات یک منتور ' به عنوان یکی از تاثیرگذارترین کتب منتشره در این حوزه و در فرایند منتورینگ، سرفصل جدیدی را بازکرده است که به مفاهیم منتورینگ رنگ و جلایی خاص بخشیده است. 'منتورینگ معکوس' در ادبیات به عنوان یک شکل جایگزین از منتورینگ با ویژگی‌های منحصر به فرد -'فردی' - پایه‌گذاری شده است. در این الگوی منتورینگ- 'روابط' - بیش از پیش اهمیت می یابند. مدل بر پایه متغیرهای کلیدی، 'چگونگی' و 'نحوه راهنمایی' با 'طراحی معکوس' برای 'افراد' و 'سازمان‌ها' صورت بندی شده است. مدلی که تمرکز آن بر دستاوردهای مشخص برای افراد در جایگاه منتی، منتور و سازمان‌ها استوار شده است. هدف در این روش به اشتراک‌گذاری دانش با تمرکز بر منتی در امر یادگیری موضوع به روز شده‌ای از 'منتور' با تخصص فنی و دیدگاه‌های بین نسلی است. هرچند در این روش بر توسعه رهبری نیز تاکید و توصیه فراوانی ارائه شده است.در این مقاله طرح موضوع 'راهنمایی معکوس' به عنوان فرصتی برای دست اندرکاران منابع انسانی معرفی شده تا ضمن به اشتراک‌گذاری دانش بین نسلی، پایه‌ای نظری برای مطالعات دانشگاهی ایجاد نمایند. تحقیقات ثابت کرده که راهنمایی معکوس هم برای سازمان‌ها و هم افراد می‌تواند راهنمای روشن و هدایت بین نسلی در آینده سازمان ها را فراهم آورد. در این مقاله تلاش شده است تا با مروری بر ادبیات موضوع و ارایه نظری در باب منتورینگ معکوس طرح جدیدی برای بهره گیری از ظرفیت نیروی انسانی نسل هزاره ترسیم گردد . امید است که راهگشای مسیر توسعه مدیران و آینده سازمان های ایرانی بواسطه این تلاش ها فراهم آورده شود.