بررسی مدیریت استعداد با رویکرد شناسایی و توانمندسازی کارکنان کلیدی مطالعه موردی شرکت بهرهبرداری و تعمیراتی مپنا

عصر کنونی عصر رقابت همراه با سرعت در خلق نوآوری و بکارگیری دانش نوین به منظور بالا بردن ارزش نه تنها در داخل سازمان بلکه در تمام ابعاد مختلف و بیرون سازمان است که این مهم دست یافتنی نیست مگر با داشتن مجموعه ای از استعدادهای برتر در یک سازمان. مکنزی (1997) اعتقاد دارد در دنیای امروز جنگ بر سر استعدادهاست و سازمان‌ها با چالش‌های فراوانی برای جذب استعدادهای برتر مواجه‌اند و شرکتی موفق است که از فرایندها و سیستم‌های روزآمدتری برای شناسایی، توسعه و نگهداشت کارکنان کلیدی و مستعد برخوردار باشد. در این مطالعه موردی سعی برآن است ضمن اشاره به اهمیت استراتژیک و مفاهیم مدیریت استعداد در سازمان‌ها و نحوه استقرار این فرآیند به ارائه نمونه‌ای از تجربیات شرکت بهره برداری و تعمیراتی مپنا در پیاده سازی فرایند مدیریت استعداد، به منظور شناخت، برنامه ریزی و توسعه استعدادها پرداخته شود.با توجه به فرهنگ و ساختار شرکت پس از بررسی مدل‌های مختلف رایج در شناسایی و انتخاب کارکنان کلیدی از مدل زوباف ( zuboff 1998) استفاده شد که تمرکز این مدل بر کارکنانی است که برای سازمان ارزش افزوده بالاتری خلق نموده و در صورت جدایی از سازمان، جایگزینی ایشان به سختی صورت می‌گیرد. پس از شناسایی این دسته از کارکنان برنامه‌ریزی و ایجاد زیرساخت‌های لازم در فرایند‌هایی چون آموزش و توسعه، انگیزش و جبران خدمات و نظام های رشد و ارتقای آن‌ها به صورت ویژه در دستور کار قرار گرفت.داده‌های این تحقیق، قبل و پس از اجرا با مدل ارزیابی بلوغ منابع انسانی فیلیپس تطبیق داده شد که نتایج به دست آمده بیانگر افزایش سطح بلوغ فرایند مدیریت استعداد در شرکت می‌باشد.