ارائه مدل ساختاری فرسودگی شغلی بر اساس مدیریت منابع انسانی با نقش میانجی کیفیت زندگی شغلی متصدیان بانکی شهر تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارائه مدل ساختاری فرسودگی شغلی بر اساس مدیریت منابع انسانی با نقش میانجی کیفیت زندگی شغلی متصدیان بانکی شهر تهران بوده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع مدل‏سازی معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری در این پژوهش کلیه متصدیان بانکی شهر تهران در سال 1401 بودند. حجم نمونه بر اساس مدل کلاین(2016) و با روش نمونه-گیری در دسترس(شیوه آنلاین) 300 نفر انتخاب شد. برای اندازه‏گیری متغیرهای پژوهش از سیاهه فرسودگی شغلی مسلاچ(mbi) مسلاچ و همکاران(1986)، پرسشنامه سیستم های مدیریت منابع انسانی(hrmsq) چو و همکاران(2013) و پرسشنامه کیفیت زندگی شغلی(wrqolq) استون و ون لار(2018) استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار spss و amos نسخه 24 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین مدیریت منابع انسانی و کیفیت زندگی شغلی با فرسودگی شغلی نوجوانان همبستگی معناداری وجود دارد(01/0>p). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم مدیریت منابع انسانی از طریق نقش میانجی کیفیت زندگی شغلی بر فرسودگی شغلی معنادار بود. بر اساس یافته‏های این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود 072/0=rmsea و 05/0>p-value) و 73 درصد فرسودگی شغلی به ‌وسیله مدیریت منابع انسانی با نقش میانجی کیفیت زندگی شغلی ‏تبیین می‏شود. لذا می توان نتیجه‏گیری کرد که مدل نهایی ارزیابی شده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل موثر بر فرسودگی شغلی در متصدیان بانکی است.