کارآفرینی و اشتغال زایی در سیرۀ علوی ارائه الگوی کار و اشتغال در آموزه های علوی

کار و اشتغال افزون بر نقش مثبتی که بر تعالی انسان و کسب درآمد دارد، پیشرفت و توسعه جوامع را به همراه دارد. افزون بر اینکه در اسلام انتخاب نوع کار، از اهتمام بالایی برخوردار بوده و مفهومی خاص در بر دارد و چه بسا سعادت و شقاوت انسان را رقم بزند و می‎تواند به عنوان جلوه ای از کردار الهی تبیین شود. روش پژوهش استنادی همراه با تحلیل محتوا بوده و با روش گردآوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل در آن محتوایی است. منبع مورد استفاده روایی با تاکید برکتاب شریف نهج‌البلاغه است. یافته ها نشان داد؛ کم کاری و بیکاری در سیره علوی مورد مذمت بوده و طالبان تخصص و دانش، عاقل ترین مردم هستند. پنج شرط عمده کارآفرینی و اشتغال‎زایی شامل: غنیمت شمردن فرصت ها، لزوم داشتن مهارت و دانش، اشتیاق و انگیزه کار کردن، همت داشتن و در طلب برآمدن، دوراندیشی و آینده‌نگری است، بکارگیری این شروط در هدایت و رهنمونی جوامع نقش دارد و نیازهای حقیقی افراد جامعه را تامین می کنند. نتایج پژوهش حاکی از آنست که کارآفرینی و اشتغال‎زایی از مهمترین مسائل اجتماعی و انسانی بوده، بی‌توجهی به شروط کارآفرینی و اشتغال زایی به خصوص در آموزه های معصومین و سیره علوی؛ خسارات جبران ناپذیری را به بدنه اقتصادی جوامع تحمیل می نماید؛ توجه به کار آفرینی و اشتغال زایی با الهام از سیره علوی در هدایت و رهنمون سازی جوامع نقشی اساسی دارد و نیازهای حقیقی افراد جامعه را تامین می نماید که این امر شتاب رشد اقتصادی و امنیت شهروندان را محقق می سازد.