احساس و هیجان در نهج البلاغه با محوریت کار و تولید

اصطلاح هیجان در روانشناسی یک واکنش کلی و کوتاه ارگانیسم به یک موقعیت غیر منتظره، همراه با یک حالت عاطفی خوشایند یا نا خوشایند تعریف شده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی احساس هیجان در نهج البلاغه با رویکرد فضای تولید از دیدگاه امام علی (ع) صورت گرفته است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی، کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله پس از جمع بندی و بررسی مفاهیم کلیدی و ابعاد هیجان از قبیل مسئولیت پذیری، خود شناسی، خردورزی و از خود بیگانگی از دیدگاه امام علی (ع) ؛ به بررسی انطباقی نظرات دانشمندان اسلامی، غیر اسلامی و نهج البلاغه در مورد هیجان پرداخته می شود که بیانگر این مفهوم است که آیا احساس هیجان در نهج البلاغه همان هیجان در علم روانشناسی است یا برعکس. نتایج برآمده از پژوهش حاضر آن است که هر فرد عادی دارای عواطفی است که زندگی بدون عواطف زندگی تیره و تار خواهد شد. هدف اصلی هیجان باید آن باشد که تعادل از میان رفته در اثر اضطراب را به او برگرداند و سعادت او را که عبارت است از حفظ تعادل و سازگاری با محیط و اجتماع است را تامین کند. لذا با در نظر گرفتن اهمیت احساس هیجان، در این مقاله سعی برآن شده است که هم به صورت علمی و هم با تاکید بر احادیث مرتبط در نهج البلاغه معنا و مفهوم کاملتری از احساس هیجان بخصوص در مواردی از تولید و کار مورد بررسی واقع شود.