تبیین شفقت و نقش آن در کار و تولید بر اساس نامۀ 31 نهج البلاغه

هدف پژوهش حاضر استخراج مولفه‌های شفقت و بررسی نقش آن به‌عنوان یک مولفۀ موثر و کارآمد در رویکرد کار و تولید بود که به روش کتابخا نه ای (تحلیلی - اسنادی) و با استفاده از کتاب ها، منابع الکترونیکی و بانک های اطلاعاتی انجام شد و مفاهیم مرتبط با «شفقت» از طریق تحلیل محتوا استخراج گردید. با بررسی آیات و روایات با محتوای «شفقت»، ‌ به‌عنوان یک فضیلت اخلاقی بنیادین متوجه شدیم که شفقت یک عامل موثر در برابر چالش هاو سختی های زندگی چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی می‌باشد. این مفهوم به خصوص در سطح اجتماعی می‌تواند وضعیت یک جامعه را متحول سازد. به‌طوری‌که امروزه به‌خاطر پیشرفت فناوری و محیط کاری پراسترس، ایجاد محیط کاری مثبت و مملو از همکاری و کمک به افراد سازمان که به هر دلیل دچار رنج می‌شوند لازم و ضروری است و این امر با ایجاد شفقت وسعی بر حفظ آن در سازمان محقق می‌شود. در واقع شفقت باعث می‌شود که افراد متوجه رنج دیگران در محیط کاری شوند و ضمن همدلی با آن‌ها، بدون قضاوت شخصی در مورد فرد مور نظر، علت رنج را ریشه‌یابی کنند و در نهایت در جهت کاهش رنج، اقداماتی انجام دهند. به‌گونه‌ای که در منابع ارزشمندی همچون نامه سی ویک نهج‌البلاغه، امام این فضیلت اخلاقی را به‌عنوان یک پادزهر مهم در برابر رنج‌ها معرفی می‌کند؛ چراکه همان‌طور که گفته شد؛ «شفقت» روشی سازنده جهت نزدیک‌شدن به افکار و احساسات ناراحت‌کننده محسوب می‌شود.