ارائه مدل استراتژی های سکوت سازمانی بر اساس آموزه های نهج البلاغه

سکوت سازمانی پدیده ای است در سطح جمعی که در آن کارکنان از ارائه اطلاعات، عقاید یا نگرانی های خود که در رابطه با مسائل و مشکلات بالقوه کاری می باشد، خودداری می کنند. هدف از انجام این پژوهش بررسی مولفه ها و در نهایت ارائه مدل استراتژی های سکوت سازمانی بر اساس نهج البلاغه می باشد. برای استخراج مولفه ها و ارائه مدل از روش تحلیل مضمون استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که بر اساس سخنان امام علی(ع)، مولفه های سکوت سازمانی در دو بعد سکوت و عدم سکوت قابل طبقه بندی می باشد. براساس نتایج سکوت در مورد امر به معروف و نهی از منکر، ظلم ستیزی، افراط و تفریط و جاه طلبی و قدرت طلبی جایز نبوده و در برابر این موارد باید سکوت خود را شکست. اما در مورد اطاعت از خداوند، عدالت، انتقادسازنده، قانون گرایی، نداشتن دانش و حفظ وحدت باید سکوت نمود.