معرفی و ارزیابی فرهنگ‌های موضوعی نهج‌البلاغه

نهج‌البلاغه مجموعه‌ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های امام علی(ع) است که توسط سیدرضی در سال 400 هجری قمری گردآوری شده است. نهج‌البلاغه، دایره‌المعارفی از فرهنگ اسلامی است که فصاحت، بلاغت، جامعیت و تنوع در آن جلوه‌گر است. شان و عظمت نهج‌البلاغه بر کسی پوشیده نیست. کتابی که «فروتر از کلام خدا و فراتر از کلام بشر» است و یکی از جنبه‌های زیباشناختی آن «گنجایش معانی بسیار در الفاظ اندک» می‌باشد. پیرامون این دایره‌المعارف علوی، از آغاز تاکنون کارهای فرهنگی مفید و اقدامات ارزنده‌ای صورت گرفته و برای شناسایی و شناساندن این منبع عظیم، تلاش مستمر و همه‌جانبه‌ای شده است. یکی از این تلاش‌های ارزشمند، تدوین فرهنگ‌های موضوعی نهج‌البلاغه است که راهی برای آشنایی با موضوعات و مطالب گران‌سنگ نهج‌البلاغه، استخراج علوم و فنون و معارف نهفته در خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌ها و پیگیری یک موضوع و باز کردن دریچه‌ای به گلستان همیشه معطر نهج‌البلاغه و تسهیل استفاده از این منبع شریف برای پژوهشگران و محققان است. موضوعات این کتاب ژرف چنان گسترده و متنوع است که نمی‌توان به سهولت آن‌ها را برشمرد؛ ولی محققان تلاش کرده‌اند تا به اندازه توان خویش این موضوعات را استخراج و تنظیم نمایند. در این مقاله با روش کتابخانه‌ای به معرفی و ارزیابی فرهنگ‌های موضوعی نهج‌البلاغه پرداخته می‌شود.