تاثیر فرهنگ اشتغال و تولید ثروت در تعالی جامعه از منظر نهج البلاغه

توسعه و تعالی هر کشوری، به میزان کار و تلاش مفید آن جامعه وابسته است. همچنین زندگی سعادتمندانه انسان در سایه کار و تلاش شکل می گیرد و یکی از رموز بقای انسان و جوامع بشری کار و تلاش مداوم و سازنده است. برای حرکت شتابنده به سمت شکوفایی اقتصادی، حمایت و نهادینه سازی فرهنگ کار مورد نیاز است. لذا وضعیت فرهنگ کار بایستی متحول گردد و نگاه مثبت به کار بوجود آید. بدین جهت ضرورت دارد که رهنمودها و آموزه-های پیشوایان دین در این زمینه تدوین و ارائه گردد. دیدگاه های گوناگونی به شغل و کار وجود دارد. در این پژوهش دیدگاه امام علی علیه السلام درباره کار و تولید ثروت و تاثیر آن بر تعالی جامعه به شیوه توصیفی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که از دیدگاه آن حضرت، هدف نهایی از اشتغال و تولید ثروت رضایت الهی و رفع نیازهای ضروری و اساسی جامعه می باشد و برخورداری از سود عادلانه در مرحله بعدی اهمیت است. از نظر امام علی (ع) رویکرد مثبت به دارایی و ثروت آثاری چون حفظ حرمت و آبرو، اندوخته آخرت، ادای حقوق اجتماعی، سودرسانی به جامعه و آرامش خانواده دارد، و رویکرد منفی به آن باعث آشفتگی عقل، سستی دین و تباهی ایمان، ناامیدی و بحران های اجتماعی می شود. نتایج نشان می دهد، رخوت و کم کاری، غرور و خودبینی و برداشت نادرست از توکل از جمله موانع فرهنگی کار و تولید می باشند. ضروری است مسئولان فرهنگی رسانه های گروهی و مراکز آموزشی در تقویت انگیزه و مسئولیت پذیری و تعهد ملی در جامعه بکوشند؛ زیرا میان تعهد ملی و کار متراکم و جهادگونه رابطه معناداری وجود دارد.