رویکرد شناسی از روش های آموزشی در سیره امام علی علیه السلام با تاکید بر نهج البلاغه

آموزش یکی از مهمترین مسائل در سیره اهل بیت علیهم السلام می باشد. کتاب شریف نهج البلاغه به عنوان بخشی از سنت بر جای مانده از امام علی (علیه السلام) نیز با نگاه آموزشی می توان به آن نگریست. امام (علیه السلام) در قالب خطبه ها، نامه ها و حکمت ها به تعلیم و آموزش پرداخته است و این مهم بر پایه روش هایی انجام شده است. این تحقیق با مدل و ابزار پژوهشی نوع روش به بررسی و واکاوی روش های آموزشی می پردازد. در نظام علمی آموزشی امام (علیه السلام) در نهج البلاغه روش هایی مثل روش استدلالی، تمثیلی، مقایسه ای، عبرت پذیری، ادبی، آموزش غیر مستقیم، آموزش همگانی، هدایت محور، پرسش و پاسخ، یادآوری و... برای آموزش مورد استفاده قرار گرفته است و این روش ها در امتداد یک نوع روش تبیینی می باشد که این نگاه کلان در روش های آموزشی امام (علیه السلام) وجود دارد. تبیین و معرفت بخشی به مخاطب الگوی طراحی شده امام (علیه السلام) در نظام علمی و آموزشی است که با روش های مختلفی که برخی در این پژوهش به آن اشاره شده است محقق می شود.