بررسی فرهنگ کار از منظر امام علی (ع) در نهج البلاغه

هر جامعه ای برای ادامه حیات و بقا نیازمند کار و فعالیت مردم و مسئولان است. از قدیم الایام نیاز به کار وجود داشته و هر روز که می گذرد بر اهمیت آن افزوده می شود. کار سرمایه و ذخیره ملی است و می تواند به توسعه تمدن کمک کند. علی (ع) در گنجینه گرانبهای خود (نهج البلاغه) اصول و معیارهای کار و تلاش را بیان کرده است. او همواره در جهت نشاط و آبادانی جامعه تلاش و کوشش می کرد و در دوران خلافت خود از این امر مهم غافل نبود. مقاله حاضر با توجه به اطلاعات کتاب های موجود به ویژه نهج البلاغه، به صورت توصیفی برای ارائه جایگاه فرهنگ کار و ابعاد مختلف آن بر اساس دیدگاه حضرت علی (ع) و معارف موجود در نهج البلاغه است. این مقاله می تواند مطالب راهبردی را برای ایجاد کار سالم و مفید در راستای پیشرفت جوامع کنونی جهان عرضه کند. آنچه در این گنجینه شگفت یافت می شود نشان می دهد که کار از جایگاه والایی برخوردار است و در تداوم، بقا و تعادل جامعه و پویایی، شکوفایی و پیشرفت جوامع جهانی نقش موثری دارد.