بررسی فرآیند پایش حفاظت زیرساخت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران با رویکرد منعطف

تقویت حفاظت زیرساخت‌های کشور در مقابل دشمن با انجام اقدامات بازدارنده، خنثی‌کننده، کاهش‌دهنده‌ی اثرات تهاجم، واکنش اضطراری و بازیابی سریعِ فرآیند تولید و خدمات، برنامه‌ریزی می‌شود. محققین در این مقاله با هدف دستیابی به اثربخشی بالاترِ مراحل، حفاظت منعطفِ زیرساخت‌های هسته‌ای را برای فرآیند چند مرحله‌ایِ تولید محصولات هسته‌ای تجویز و براساس آن ویژگی‌های انعطاف‌پذیری را در چارچوب حفاظت زیرساختی‌ای منحصر به فرد خود، تزریق کرده‌اند. بر این اساس این تحقیق، یک تحقیق کاربردی-توسعه‌ای و در عین حال موردی-زمینه‌ای است. مواد اولیه‌ی به‌روش کتابخانه‌ای گردآوری شده و با روش تحلیل موضوعی مورد بررسی قرار گرفته است. به‌منظور احصاء گلوگاه فرآیندی در چرخه هسته‌ای از روش مصاحبه نیمه‌ساختاریافته تا حد اشباع نظری بهره برده‌ایم. نتایج امر حاکی از آن است که تاکید بر پیاده‌سازی رویکرد منعطف نه‌تنها در جنبه فیزیکی زیرساخت‌ها بلکه در جنبه نیروی انسانی، سایبر و به‌ویژه در فضای پشتیبانی ضروری است. همچنین با توجه به نظر خبرگان امر، هر چند در چنین رویکردی، اولویت‌دهی در فرآیند حفاظت زیرساختی، به‌شکلی که در نگاه هزینه‌محور گذشته وجود داشته است، تعریف نشده است؛ با این وجود مراکز غنی‌سازی از مهم‌ترین و حساس‌ترین گلوگاه‌های زیرساختی است که باید در اولویت برنامه‌های استحکام البته با رویکرد تداوم فرآیند تولید قرار گیرد.