عوامل موثر در تداوم کارکردهای ضروری زیرساخت های حساس

مخاطرات و رخداد آنها در کنار آسیب پذیری ها منجر به وقوع بحران هایی می شود که نیازمند مدیریت خاص خود یا همان مدیریت بحران است. آنچه که در این مدیریت انجام می گیرد مجموعه اقداماتی است که در این مرحله خاص منجر به پاسخگویی می شود. پاسخگویی ایی که خود نتیجه آمادگی قبل از رخداد مخاطره است. در این میان برخی از اجزا جامعه وجود دارد که آسیب یا از کار افتادن آنها موجب بروز تشدید در اثرات رخداد است. مهمترین این اجزا ساختارهای آب، برق، سوخت، مخابرات و راه است. پنج زیر ساخت و رکن که هر کدام از آنها نقش مهمی را در دستگاه های خدمات رسان ارائه می نمایند. مراکز درمانی، مراکز نظامی، مراکز خدماتی، مراکز تولیدی، مراکز حمل و نقل و ... همه و همه از این 5 رکن اصلی بهره مند می باشد و خلل در آنها موجب بروز خلل در ارائه خدمات آنها می شود. لذا می بایست شیوه ایی در نظر گرفته شود تا بر اساس آن سیستم های موجود حداکثر کارایی و اثربخشی خود را حتی در شرایط بسیار حساس ادامه داده و منجر به قطع عملکرد سازمان و دستگاه نشود. لذا در این مقاله به منظور آمادگی برای آن شرایط و افزایش تاب آوری سازمان ها که نهایتا تداوم عملکرد ضروری زیرساخت ها را شامل می شود شاخص هایی مطرح شده و تبیین می شود تا بر اساس آن بتوان با قابلیت اطمینان بالا نسبت به تداوم کارکرد ضروری برنامه ریزی کرد.