فرودستی و خشونت فردی علیه زنان در رمان «طوبی و معنای شب»

طوبی و معنای شب از رمان های زنانه نویس و شاخص ترین اثر شهرنوش پارسی پور است که فضای آن در سال های مشروطه و ابتدای تاسیس حکومت پهلوی می گذرد و علاوه بر تحولات جامعه به سیر دگرگونی وضعیت زن و چگونگی تعامل با او در زمان مورد اشاره نیز پرداخته است. سازمان جهانی بهداشت در هشداری نگران کننده به معرفی ودسته بندی خشونت پرداخته و آن را به شاخه های : خشونت علیه خود، خشونت بین فردی (مشتمل بر دو گروه خشونت خانگی و خشونت اجتماعی) و خشونت گروهی تقسیم کرده است. ماهیت افعال خشونت آمیز نیز می تواند شامل جسمی، جنسی، روانی، ایجاد محرومیت و غفلت باشد. عوامل، مفهوم و پیامدهای خشونت به عنوان معضلی فزاینده در جوامع مدرن امروزی در حوزه های مختلف همچون روان شناسی و جامعه شناسی در سطوح مختلف مورد مداقه قرار گرفته است. آثار ادبی به عنوان نمونه های قابل مطالعه در جهت سیر شکل گیری خشونت و تغییر در گونه های این فرایند قابل تامل هستند. پژوهش حاضر به شیوة توصیفی تحلیلی به مطالعة خشونت در بعد فردی آن و در رمان «طوبی و معنای شب» خواهد پرداخت. به دلیل آنکه این اثر آینة جامعة پیش از انقلاب اسلامی است و خشونت هایی را که علیه زنان وجود داشته ترسیم کرده است خواهد توانست سیمای قبل و بعد ایران را در مبحث مذکور بیشتر نشان دهد.