کاوش اضطراری محوطه ی شیخ رش2، حوضه ی آبگیر سد چپر آباد اشنویه، آذربایجان غربی

به‌رغم عدم فعالیت‌های پژوهشی میدانی در مقابل توسعه و عمران امروزی بیش‌ازپیش حفاظت از محوطه‌های باستانی ضروری است. چرا که هر محوطه یا تپه‌ای می‌تواند اطلاعات ارزشمندی از نیاکان ما پیش رو بنهد. متاسفانه در روزگار اخیر چه افراد سودجو و چه نهادهای دولتی به جهت توسعه و آبادانی عوامل اصلی تخریب این آثار هستند. در دو دهه‌ی اخیر سدسازی یکی از عوامل تهدید برای میراث‌ فرهنگی به‌خصوص در رشته‌کوه زاگرس محسوب می‌شود. یکی از چنین اقداماتی اخیراً با آبگیری سد چپرآباد در شهرستان اشنویه اتفاق افتاده است که با ورود وزارت میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کشور و پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی و گردشگری مانع از این اتفاق نامیمون گشته است. از این‌رو، سد چپرآباد که به‌منظور احیای دریاچه‌ی ارومیه و همچنین نیاز بخش کشاورزی اراضی بخش نالوس شهرستان اشنویه ایجاد شده است در سال 1399 توسط محسن زینی‌وند مورد بررسی و شناسایی باستان‌شناسی قرار گرفت که منجر به شناسایی 13 اثر باستانی شد (زینی‌وند 1399). محوطه‌ی شیخ‌رش 2 یکی از آثار باستانی شناسایی شده است که در منطقه‌ی پرخطر واقع است، بنابراین، در گام نخست حائز اولویت برای کاوش تشخیص داده شد. این برنامه با پیگیری و همت پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی و گردشگری و پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی به ثمر نشست و طی مجوز شماره‌ی 4002813 به تاریخ 27/4/1400 عملاً کار میدانی آغاز گردید.