فصل نهم کاوش های باستان شناسی محوطه ی تاریخی ریوی، دشت سملقان، خراسان شمالی

از سال 1391 تاکنون نُه فصل فعالیت های مختلف پژوهشی در ریوی به انجام رسیده است. فصل اول و دوم بر لایه نگاری و تعیین عرصه و پیشنهاد حریم متمرکز بود. فصل سوم (بهار 1395) مطالعات ریوی با همکاری موسسه‌ی باستان شناسی آلمان ادامه یافت که بررسی ژئوفیزیک، مطالعه‌ی مواد سطحی محوطه، برداشت فتوگرامتری و حفاظت و مرمت اضطراری گمانه ها و اشیای حاصل از فصول گذشته، اقدامات انجام‌شده‌ی فصل سوم بود. در فصل چهارم (پاییز 1395) علاوه بر ادامه‌ی بررسی ژئوفیزیک، پنج گمانه با هدف کاوش گسترده و شناخت عناصر معماری در محوطه‌ی ریوی ایجاد شد. پژوهش های میدانی فصل پنجم و ششم (پاییز 1396 و پاییز 1397) در سه بخشِ باستان شناسی، ژئومورفولوژی و باستان محیط‌زیست انجام شد. گمانه های باستان شناسی در سه شبکه‌ی m3، g12 و f16 متمرکز بودند که دستاورد آن کشف یک ساختمان بزرگ خشتی در مرکز محوطه، یک ساختمان با تالار ستون‌دار در جنوب محوطه و یک گورستان عصر مفرغ در شمال محوطه بود. کاوش باستان شناسی، مرمت بقایای معماری، ایجاد پوشش حفاظتی و تهیه‌ی تصاویر سه‌بعدی هوایی به‌وسیله پهپاد، راهبرد و برنامه های انجام‌شده در روند فصل هفتم (پاییز 1398) کاوش محوطه‌ی تاریخی ریوی بود. فصل هشتم با وجود وضعیت همه گیری ویروس کرونا و بدون حضور همکاران آلمانی در پاییز 1399 به انجام رسید که تمرکز کاوش این فصل در یک محل جدید (ترانشه‌ی m7) در تپه ی ریوی c و دو نقطه‌ی ترانشه‌ی پیشین در تپه ی ریوی a (j17-2 و i-18) بود. فصل نهم پژوهش های باستان شناسی ریوی نیز در سایه ی محدودیت های بهداشتی ویروس کرونا و بدون حضور همکاران آلمانی، با مجوز شماره‌ی 40033511 مورخ 4/7/1400 پژوهشگاه محترم میراث ‌فرهنگی کشور از تاریخ 6/7/1400 تا 16/8/1400 به انجام رسید.