گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه ی حاج عیسی سلطانپور، ایذه، خوزستان

محوطه‌های باستانی، تپه‌ها، کل‌وارها، گورستان‌ها و مانند آن به سبب داشتن اطلاعات بسیار مهم، همیشه و در همه حال مورد توجه‌ی باستان شناسان، مورخین و سایر رشته‌های مرتبط بوده است. حفظ و نگهداری این یادمان‌های تاریخی، بسیار مهم و از مهم‌ترین واجبات و وظایف وزارت میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع ‌دستی است به‌ویژه آن دسته از آثار که در بافت و حریم شهر قرار دارند. شهرستان ایذه از جمله مکان‌های بسیار غنی از آثار تاریخی است که در جای‌جای آن یادمان‌های باستانی آشکار و نهان بسیاری در دل خود دارد. برخی از این یادمان‌ها در گونه‌ی خود بسیار بی‌نظیر یا کم‌نظیر هستند. یادمان‌های بسیاری نیز در حریم شهر یا در بافت داخلی خود شهر قرار دارند که گذر زمان، رشد و توسعه ی شهری آن‌ها را با خطرات بسیاری روبرو می‌نماید. نخستین گام حفظ این آثار جدا از ثبت در سیاهه‌ی آثار ملی، مشخص نمودن عرصه و حریم آن‌ها است. تپه‌ی موسوم به حاج عیسی سلطانپور که در حاشیه‌ی شهر ایذه قرار داشته و به‌مرور با توسعه ی شهری روبرو شده است از جمله‌ی این آثار است که با خطر حذف و رفتن به زیر بافت شهری همچون سایر محوطه‌هایی چون خرابه‌های یک شهر موسوم به ایزاج و سایر تپه‌هایی است که نشانی از آن‌ها جز برجستگی‌های زیر آسفالت خیابان‌ها و ساختمان‌ها وجود ندارد. پیشینه‌ی بررسی این تپه تنها از سال 1375 تاکنون به‌مرور توسط جعفر مهرکیان و اینجانب مورد بررسی های موردی قرار گرفته و همواره خطرات تهدیدگر نیز به مقامات بالاتر گزارش می‌شد. این برنامه بر پایه‌ی مجوز شماره‌ی 40021973 مورخ 17/9/1400 ریاست محترم پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی جناب آقای دکتر مصیب امیری از تاریخ 25/9/1400 آغاز و تا تاریخ 15/10/1400 ادامه یافت.