تعیین عرصه ی و پیشنهاد حریم تپه کلارِ کلاردشت

تپه ی باستانی کلار به عنوان یکی از شاخص ترین محوطه ی باستانی غرب مازندران از دیرباز موردتوجه پژوهشگران بوده است. این محوطه نخستین بار در پیش از انقلاب طی گزارش کاوش و بررسی صورت گرفته توسط حبیب الله صمدی در منطقه ی کلاردشت معرفی شد (صمدی 1338 و 1344 .( همچنین سیف الله کامبخش در بازدیدی که سال 1344 از این محوطه داشت، گزارشی از وضعیت و اهمیت آن تهیه میکند که منجر به ثبت آن در فهرست آثار ملی گردید. افزون بر این، عزت الله نگهبان نیز طی بررسی باستان شناسی که در سال های 1354 و 1355 در منطقه ی کلاردشت انجام داده اند، بر اساس یافته های سطحی به اهمیت تپه کلار اشاره میکند (نگهبان 1355 .(نخستین پژوهش میدانی روی این محوطه، گمانه زنی برای تعیین عرصه و حریم توسط حسن کریمیان در سال 1376 بود (کریمیان 1376 .(موسوی کوهپر و عباس نژاد نیز در طول فصل نخست کاوش در تپه ی کلار که در سال 1385 با هدف لایه نگاری این محوطه صورت گرفت، اقدام به گمانه زنی برای تعیین عرصه و حریم محوطه نیز نموده اند (موسوی کوهپر و رحمت عباس نژاد 1385 ،موسوی کوهپر 1387 .(شوربختانه بخش قابل ملاحظه ای از ضلع شمالی این محوطه در سال 1363 با بولدوزر مورد تجاوز و تخریب قرار گرفت. هم اکنون نیز با توجه به واقع شدن تپه در حاشیه ی شهر و نبود حفاظت فیزیکی مستقر در محوطه، شاهد تخریب های مکرر انسانی روی این اثر گران سنگ هستیم. فعالیت های کشاورزی و سایر آسیب های انسانی از جمله حفاری های غیرمجاز نیز موجب تخریب در بخش هایی از این محوطه شده است. همچنین گسترش شهر کلاردشت به سمت تپه کلار و شتاب بیرویه ساخت وساز پیرامون تپه، ضرورت تعیین عرصه و حریم محوطه را دوچندان نمود. از همین روی مطابق مجوز شماره ی 40010130 مورخ 31/1/1400 عملیات میدانی کاوش برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه از مورخ 10/2/1400 به مدت 45 روز با نظارت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مازندران و پژوهشکده ی باستان شناسی انجام گرفت.