گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه ی تاریخی نایبند، بوشهر

محوطه‌ی باستانی نایبند واقع در شهرستان عسلویه، بخش چاه‌مبارک، دهستان نایبند در غرب روستای هاله و 84 کیلومتری جنوب غربی بندر سیراف و در نوار ساحلی واقع شده است. این محوطه‌ی به‌صورت رسمی در سال 1383 توسط آقای سرفراز طی پروژه‌ی بررسی شهرستان کنگان، بررسی و شناسایی (سرفراز 1383) و در تاریخ 8/11/1385 در فهرست آثار ملی با عنوان محوطه‌ی تاریخی نایبند 1 به ثبت رسید. محوطه‌ی تاریخی نایبند 2 در شرق روستای هاله و نایبند 3 در جنوب آن واقع شده است. در سال اخیر به دلیل شکل‌گیری و گسترش روستای هاله و ساخت‌وسازهای شرکت‌های نفتی به‌منظور ایجاد اقامتگاه‌های تفریحی و گردشگری در نزدیکی محوطه و همچنین ساخت پاسگاه دریابانی ارتش در جوار شرقی محوطه که بر اساس عکس‌های هوایی روی بخشی از عرصه‌ی محوطه قرار گرفته است این سایت با ارزش به‌شدت آسیب‌دیده و مضطرب است. با توجه به اهمیت محوطه‌ی نایبند به‌عنوان بندرگاهی باستانی و ارتباط آن با بندر باستانی سیراف و ازآنجاکه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در محوطه‌های باستانی از اولین و اساسی‌ترین اقدامات در جهت تعیین ضوابط و قوانین به‌منظور حفاظت و حراست از آثار و در عین‌حال مرحله‌ای مهم در مطالعات باستان‌شناسی است. از این‌رو برنامه‌ی «گمانه‌زنی به‌منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه‌ی تاریخی نایبند» به پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی پیشنهاد شد. این پروژه با مجوز شماره‌ی 40032371 مورخ 28/4/1400 ریاست پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی و گردشگری و در تاریخ 2/5/1400 تا 15/6/1400 به انجام رسید.