مدل سازی رابطه ی سبک مدیریت مشارکتی و تعهد حرفه ای کارکنان با نقش میانجی یادگیری سازمانی (مطالعه موردی: صنعت نساجی یزد)

وجود کارکنان متعهد در سازمان منجر به سطح بالاتری از عملکرد سازمان در بعد کمی و کیفی و انعطاف بیشتر در مواجه با تغییرات محیطی می شود. تعهد کارکنان زمینه ساز انعطاف بیشتر در فرایندهای سازمانی، شناسایی فرصته های بهبود مستمر، تلاش برای یادگیری و مشارکت بیشتر می گردد. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی و سنجش تاثیر مدیریت مشارکتی بر تعهد حرفه ای کارکنان با نقش میانجی یادگیری سازمانی در صنعت نساجی یزد انجام شد. این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی می باشد. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که تعداد 310 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده ها براساس سه پرسشنامه استاندارد مدیریت مشارکتی، تعهد حرفه ای کارکنان و یادگیری سازمانی صورت گرفت. ضریب آلفای کرونباخ آن ها به ترتیب 628/0، 771/0، 620/. بدست آمد و روایی محتوایی آن ها با استفاده از نظر خبرگان تخصصی تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک دو نرم افزار spss و amos صورت پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد: رابطه متقابل هر سه متغیر مدیریت مشارکتی، تعهد حرفه ای کارکنان و یادگیری سازمانی با همدیگر مثبت و معنی دار بود. همچنین نقش میانجی یادگیری سازمانی در رابطه بین مدیریت مشارکتی، تعهد حرفه ای کارکنان تایید شد. می توان گفت که مشارکت کارکنان در امور سازمان منجر به تقویت روحیه یادگیری، افزایش مهارت شغلی و یادگیری، و در نهایت بهبود عملکرد سازمان می شود.