جایگاه آموزش و پرورش در توسعه گردشگری پایدار هرمنوتیکی

ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ از ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ از ﺳﺪه ﻫﻔﺪﻫﻢ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ روﺷﻨﮕﺮی ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻓﻬﻢ و ﻧﺴﺒﺖ آﮔﺎﻫﯽ آدﻣﯽ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ در آن زﯾﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﺧﺘﺼﺎص ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در اﯾﻨﺠﺎ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر ﺗﻠﻘﯽ راﯾﺞ از ﻓﻬﻢ را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دﻫﯿﻢ. اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺳﺨﯽ را ﺑﺮای ﺗﺒﯿﯿﻦ آﮔﺎﻫﯽ اﻧﺴﺎن از ﺟﻬﺎن ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻫﺮ روزه اش ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ داﯾﺮه ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻓﻬﻢ را ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮو ﺣﯿﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽ دﻫﺪ. ﭘﺮﺳﺶ ﺑﻨﯿﺎدی اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮد و ﺟﻬﺎﻧﯽ را ﮐﻪ در آن ﻫﺴﺘﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ فهمم؟ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎی ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺮ ﺑﻨﯿﺎد ﻧﻮﻋﯽ ﭘﻨﺪاﺷﺖ دوﮔﺎﻧﮕﯽ و ﺟﺪاﯾﯽ ذﻫﻦ و ﺟﻬﺎن، ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺑﺪان ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺳﻮژه اﺑﮋه ﻧﺎم ﻧﻬﺎده اﻧﺪ، اﺳﺘﻮار ﺑﻮده اﺳﺖ. اﯾﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد در ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪن ﻋﻠﻢ و ﻓﻨﺎوری ﻧﻮﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﺰاﯾﯽ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ. ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ هاﯾﺪﮔﺮ، 1386 در دوران ﻣﺪرن اﯾﻦ دﮐﺎرت ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻃﺮح دو ﺟﻮﻫﺮ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ و ﻣﺎدی ﺑﻨﺎی اﯾﻦ ﺗﻘﺎﺑﻞ را ﻧﻬﺎد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ او از وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ذاﺗﯽ ﺟﻮﻫﺮ ﻣﺎدی ﺑﻌﺪ و اﻣﺘﺪاد داﺷﺘﻦ اﺳﺖ و ﺟﻮﻫﺮ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ را ﺑﺎ وﯾﮋﮔﯽ ﺗﻔﮑﺮ ﻣﯿﺘﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ. از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﮐﻮﺷﺶ او ﺑﺮای ﯾﺎﻓﺘﻦ داﻧﺸﯽ ﻗﻄﻌﯽ و یقینی ﮐﻪ در آن ﻧﺘﻮان ﺷﮏ ﻧﻤﻮد او را ﺑﺮ آن داﺷﺖ ﮐﻪ ﯾﻘﯿﻦ را در آﮔﺎهی آدﻣﯽ ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ ﮐﻨﺪ (ﺳﺠﻮﯾﮏ، 1388 ). ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺎس ﺑﻮد ﺗﺎ ﮐﻪ اﺻﻞ ﻧﺨﺴﺖ از اﺻﻮل ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ راه ﺑﺮدن ﺑﻪ ﺳﻮی ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﺑﺎ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﯿﺎن ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ( 230 : دﮐﺎرت، 1360 ) ﭼﯿﺰی را ﺑﺪﯾﻬﯽ ﻧﺪاﻧﻢ آن را ﻧﻤﯽ ﭘﺬﯾﺮﯾﻢ. روﯾﮑﺮد دوﮔﺎﻧﻪ ﮔﺮای دﮐﺎرت ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﻮﻫﺮی ﻣﺎدی در ﺑﺮاﺑﺮ ذﻫﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﻮﻫﺮ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﻗﺮار داد. ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ روﯾﮑﺮد آدﻣﯽ ﻫﻤﻮاره ﻣﯽ ﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﺟﻬﺎن ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ. در ﯾﮏ ﺳﻮ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺑﮋه ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﻠﯿﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺮار دارد ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪن اﺳﺖ و در ﺳﻮی دﯾﮕﺮ، ذﻫﻨﯽ آﮔﺎه وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﻣﺎﻫﯿﺖ و ذات آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﺘﻘﻦ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﺪ در اﯾﻦ ﻧﮕﺮش از ﯾﮏ ﺳﻮ ﻣﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪن را ﻓﺮاﭼﻨﮓ آوردن ﻣﻮﺿﻮع ﻣﯽ ﯾﺎﺑﯿﻢ و از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ، در اﯾﻦ راه ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﻄﺎﺑﻖ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ ﻓﺎﻋﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ، ﺗﺮﺳﯿﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ. ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ﻓﻬﻤﯿﺪن دﻗﯿﻖ آﻧﮕﺎه رخ ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻘﻖ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﭘﮋوﻫﺶ از روﺷﻬﺎی دﻗﯿﻖ ﻋﻠﻤﯽ ﯾﺎ ﺗﺠﺮﺑﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ و در اﯾﻦ راه ﻧﯿﺰ ذﻫﻦ ﺧﻮد را از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﭘﯿﺶ داوری ﻣﺒﺮا ﺳﺎزد. ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﻋﯿﻨﯽ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ راه را ﺑﺮای ﺗﻤﻠﮏ ﺟﻬﺎن ﻫﻤﻮار ﮐﺮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻓﻬﻤﯿﺪن در ﺑﻄﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻤﻠﮏ ﯾﺎﻓﺘﻦ اﺳﺖ.