ارزیابی قابلیت ژئوتوریسمی شهرستان الیگودرز به منظور توسعه پایدار شهری و روستایی

از نگاه صاحب نظران در حوزه گردشگری دو دیدگاه وجود دارد، کسانی که به توریسم به چشم یک فعالیت اقتصادی نگاه می کنند و اشخاصی که به جنبه های علمی و اجتماعی آن توجه بیشتری دارند. ژئوتوریسم مبحث منحصر به فردی است که بر خصوصیات ژئومورفولوژیکی و زمین شناسی یک مکان در زمینه گردشگری تاکید دارد. به گفته فعالین و متخصصان فعال در این امر، کشور ایران و به ویژه استان لرستان دارای توانمندی های بالایی در حوزه گردشگری مبتنی بر زمین است. به همین منظور لندفرم های شاخص شهرستان الیگودرز که قابلیت مناسبی در توسعه ژئوتوریسم داشتند، انتخاب و توانمندی های هر کدام بر اساس روش های رینارد و پریرا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که لندفرم آبشار آب سفید در هر دو روش بیشترین امتیاز را بدست آورد و لندفرم های کوه تمندر و دره دایی به علت پایین بودن عیار های ژئومورفولوژیکی و مدیریتی (روش پریرا) و پایین بودن ارزش علمی، افزوده و ترکیبی (روش رینارد) نسبت به دیگر لندفرم ها امتیاز کمتری بدست آوردند. از نتایج حاصله می توان نقاط قوت و ضعف زمین گردشگری هر یک از لندفرم ها را شناخت و برنامه ریزی های مناسبی برای توسعه پایدار گردشگری مبتنی بر زمین در نواحی شهری و روستایی این شهرستان انجام داد.

evaluation of the geotourism potential of aligudarz city for the purpose of sustainable urban and rural development

from the perspective of experts in the field of tourism, there are two views, those who look at tourism as an economic activity and those who pay more attention to its scientific and social aspects. geotourism is a unique subject that emphasizes the geomorphological and geological characteristics of a place in the field of tourism. according to activists and experts active in this matter, the country of iran and especially lorestan province has high capabilities in the field of land-based tourism. for this purpose, the prominent landforms of aliguderz city, which had a suitable capability in the development of geotourism, were selected and analyzed based on the methods of reynard and pereira. the results showed that the ab sefid waterfall landform got the most points in both methods, and tamandar mountain and dere daei landforms due to the low geomorphological and management grades (pereira method) and the low scientific, added and combined value (reynard method) ) got less points than other landforms. from the results, it is possible to know the strengths and weaknesses of the tourism land of each of the landforms and make appropriate plans for the sustainable development of land-based tourism in the urban and rural areas of this city.