بررسی میزان شیوع کرونوباکتر ساکازاکی درشیرهای خام توزیعی شهرستان ارومیه و ارزیابی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها

مقدمه و هدف: کرونوباکتر ساکازاکی یک باکتری گرم منفی و متعلق به خانواده باکتری‌های روده‌ای می‌باشد. این باکتری به‌صورت فرصت‌طلب بیماری‌زاست و موجب مننژیت، سپسیس و انتروکولیت نکروز دهنده در نوزادان می‌گردد. شیر خشک و خوراک نوزاد با پایه شیر آلوده از منابع مهم این باکتری شناخته شده‌اند. نظر به اهمیت کیفیت میکروبی شیر خام، در تحقیق حاضر میزان آلودگی شیرهای خام توزیع شده در شهرستان ارومیه به کرونوباکتر ساکازاکی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها بررسی شدند. روش کار: 100 نمونه شیر خام، به‌صورت تصادفی از لبنیاتی‌های مختلف شهرستان ارومیه در سال 97 اخذ شد. نمونه‌ها، ابتدا در آبگوشت bpw پیش‌غنی شدند؛ سپس جهت غنی‌سازی انتخابی به آبگوشت mlst منتقل و در دمای 44 درجه‌سلسیوس به‌مدت 24 ساعت گرمخانه‌گذاری شدند. در مرحله بعد، نمونه‌ها در محیط جامد انتخابی افتراقی esia کشت خطی داده‌شده و در همان شرایط فوق گرمخانه‌گذاری شدند. سپس روی پرگنه‌های رشد‌یافته، آزمایش‌های بیوشیمیایی اختصاصی انجام یافت. آزمایش pcr جهت شناسایی مولکولی جدایه ها با استفاده از زوج پرایمر طراحی شده از ژن اختصاصی 16s ribosomal rna انجام شد. آزمایش حساسیت ضدمیکروبی روی جدایه‌ها با استفاده دیسک‌های آنتی‌بیوتیکی و به روش انتشار دیسک کربی بائر انجام شد. یافته‌ها: از 100 نمونه مورد بررسی، 2 نمونه (2 درصد) آلوده به کرونوباکتر ساکازاکی بودند. در آزمایش pcr جدایه‌ها باند واضح 929 bp در ژل آگارز ظاهر نمودند. از سویی، جدایه ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفتریاکسون، کوتریموکسازول، نالیدیکسیک اسید، سیپروفلوکساسین، کلروآمفنیکل، تتراسایکلین، جنتامایسین و ایمی‌پنم حساس، و نسبت به آمپی‌سیلین مقاوم بودند.نتیجه‌گیری: میزان آلودگی شیرهای خام توزیع شده در شهرستان ارومیه به کرونوباکتر ساکازاکی پایین می باشد ولی نظر به ماهیت مقاوم و فرصت‌طلب بیماریزا بودن این باکتری، رعایت موازین بهداشتی در مراحل تهیه و ذخیره سازی شیر، پاستوریزاسیون کامل و اجتناب از آلودگی‌های ثانویه پیشنهاد می گردد.